Αλ Πατσίνο
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Αλφρέντο Τζέημς "Αλ" Πατσίνο (γεννημένος στις 25 Απριλίου 1940) (αγγλικά: Alfredo James "Al" Pacino) είναι Αμερικανός ηθοποιός βραβευμένος με Βραβείο Όσκαρ A' ανδρικού ρόλου. Θεωρείται ότι είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς όχι μόνο της γενιάς του αλλά και ολόκληρου του κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης από Ιταλούς γονείς. Ο παππούς του καταγόταν από το Κορλεόνε της Σικελίας. Είναι από τους λίγους ηθοποιούς του Χόλυγουντ που δεν έχει παντρευτεί ποτέ, αλλά παρόλα αυτά έχει μια κόρη με την ηθοποιό Τζούλι Μαρί και δίδυμα με την ηθοποιό Μπέβερλυ Ντ' Άντζελο.
[Επεξεργασία] Καριέρα
Η πρώτη ταινία στην οποία έπαιξε ήταν το 'Me, Natalie' το 1969. Στην ταινία 'The Panic in Needle Park' το 1971, όπου έπαιζε έναν ηρωινομανή, τράβηξε την προσοχή του Φράνσις Φορντ Κόπολα ο οποίος και τον επέλεξε για την ταινία Ο Νονός, για την οποία ήταν υποψήφιος για Βραβείο Όσκαρ Β' Αντρικού ρόλου. Μετά από την ερμηνεία του στο Νονό έπαιξε σε ταινίες όπως Σέρπικο όπου ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Α' Αντρικού ρόλου, το "Dog Day Afternoon" ήταν για δεύτερη φορά υποψήφιος για Όσκαρ Α' Αντρικού ρόλου , στο "Νονός ΙΙ" (με το οποίο ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Α'Αντρικού ρόλου για τρίτη φορά). Το 1979 είχε άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α'Αντρικού ρόλου για την ταινία ...And Justice for All αλλά και πάλι δεν πήρε το χρυσό αγαλματίδιο.
Κατόπιν έπαιξε το ρόλο του Τόνυ Μοντάνα στο Scarface και το 1985 έπαιξε στο Revolution, που όμως ήταν εμπορική αποτυχία, λογω της οποίας έκανε τέσσερα χρόνια να παίξει ξανά σε ταινία. Όμως το 1990 ήρθε η δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Αντρικού ρόλου για το Dick Tracy όπου η καριέρα του ξανά απογειώθηκε. Ακολούθησε το Frankie and Johnny με συμπρωταγωνίστρια την Μισέλ Φάϊφερ, το 1992 το Glengarry Glen Ross με το οποίο ήταν για τρίτη φορά υποψήφιος για Όσκαρ Β' Αντρικού ρόλου και την ίδια χρονιά το Άρωμα γυναίκας με το οποίο τελικά κατάφερε να πάρει το Όσκαρ Α'Αντρικού ρόλου. Ακολούθησαν εκπληκτικές ερμηνείες στις ταινίες Carlito's Way, Heat με το Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Insider με τον υποψήφιο για Όσκαρ Β’ Αντρικού Ράσελ Κρόου , The Devil's Advocate και Insomnia το 2002. Οι ταινίες του μετά το Insomnia δεν σημείωσαν επιτυχία.
Ο Αλ Πατσίνο έχει αρνηθεί αρκετούς ρόλους. Οι πιο σημαντικοί που απέρριψε είναι του Χαν Σόλο στο Star Wars, τον Κάπταιν Γουίλαρντ στο Αποκάλυψη Τώρα και του Έντγουαρντ Λούις στο Pretty woman.
[Επεξεργασία] Φιλμογραφία
| Χρονιά | Ταινία |
|---|---|
| 1969 | Me, Natalie |
| 1971 | The Panic in Needle Park |
| 1972 | The Godfather (Ο Νονός) |
| 1973 | Scarecrow |
| 1973 | Serpico (Σέρπικο) |
| 1974 | The Godfather Part II (Ο Νονός ΙΙ) |
| 1975 | Dog Day Afternoon |
| 1977 | Bobby Deerfield |
| 1979 | ...And Justice for All |
| 1980 | Cruising |
| 1982 | Author! Author! |
| 1983 | Scarface (Σημαδεμένος) |
| 1985 | Revolution |
| 1989 | The Local Stigmatic |
| 1989 | Sea of Love |
| 1990 | Dick Tracy |
| 1990 | The Godfather Part III (Ο Νονός ΙΙΙ) |
| 1991 | Madonna: Truth or Dare |
| 1991 | Frankie and Johnny |
| 1992 | Glengarry Glen Ross |
| 1992 | Scent of a Woman (Άρωμα Γυναίκας) |
| 1993 | Carlito's Way |
| 1994 | Jonas in the Desert |
| 1995 | Two Bits |
| 1995 | Heat (Ένταση) |
| 1996 | City Hall |
| 1996 | Looking for Richard |
| 1997 | Pitch |
| 1997 | Donnie Brasco |
| 1997 | Devil's Advocate (Ο Δικηγόρος του Διαβόλου) |
| 1999 | The Insider |
| 1999 | Any Given Sunday |
| 2000 | Chinese Coffee |
| 2002 | Insomnia |
| 2002 | S1m0ne |
| 2002 | People I Know |
| 2003 | The Recruit (Η Δοκιμασία) |
| 2003 | Gigli |
| 2003 | Angels in America |
| 2004 | The Merchant of Venice |
| 2005 | Two for the Money (Όλα για τα λεφτά) |
| 2006 | 88 Minutes |
| 2006 | Torch |
| 2007 | Rififi |
| 2007 | Ocean's Thirteen |
