Karola Ponto
El Vikipedio
La Karola Ponto (Karlův most). Konstruita laŭ ordono de imperiestro Karolo la 4-a (1357) surloke de pli malnova ŝtona ponto de reĝino Judita. Ĝi estis finkonstruita proksimume je komenco de la 15-a jarcento. La konstrulaboron supervidis la fama arkitekto, aŭtoro de la Sankta Vito-katedralo, Petr Parléř. La ponto estas 520 m longa kaj 10 m larĝa, el sabloŝtono, kun 16 pontarkaĵoj. La Malnovurba pontoturo, konstruita de Petr Parléř en la dua duono de la 14-a jarcento, fieras per sia skulpta ornamaro el la fino de 14-a jarcento (la flanko rigardanta al la Kruckavalira placo); la statuoj de ambaŭ konstruantoj de la ponto, Karolo la 4-a kun lia filo Venceslao la 4-a kaj de sanktuloj Adalberto, Vito kaj Sigismundo, apartenas al la plej bonaj skulptaĵoj de tiu epoko en Eŭropo. Sur la ponto staras 30 statuoj, plejparte el la 18-a jarcento. Sur maldekstra flanko, irante al Malá Strana (Malgranda Urbo): Sankta Ivo, patrono de la juristoj (kopio de la originalo de M. Braun, 1711), Sankta Barbara, Margareta kaj Elizabeta (F. M. Brokoff, 1707), la Dolora Di-Patrino (Em. Max, 1859), Sankta Jozefo (J. Max, 1854), Sankta Francisko Ksavero (kopio de statuo de F. M. Brokoff, 1711), Sankta Kristofo (E. Max, 1857), Sankta Francisko Borgia (F. M. Brokoff, 1710), Sankta Ludmila (verkejo de M. Braun, ĉ. 1720), Sankta Francisko Serafa (Em. Max, 1855), Sankta Vincenco de Ferrara kaj Sankta Prokopo (F. M. Brokoff, 1712) - (sub la grupo sur la pontpilastro staras statuo de Bruncvík el la jaro 1884 surloke de multe pli malnova originalo, kies superan parton forpafis la Svedoj en 1848), Sankta Nikolao de Tolentin (J. B. Kohl, 1708), Sankta Luitgarda (M. B. Braun, 1710), Sankta Adalberto (M. J. Brokoff, 1709), Sankta Johano de Matha, Sankta Felikso de Valois kaj Sankta Ivano (F. M. Brokoff, 1714), Sankta Venceslao (J. Böhm, 1858).
La dekstra flanko, irante de la Malnova Urbo: Sankta Virgulino kun Sankta Bernardo (M. V. Jäckel, 1709), Sankta Virgulino kun Sankta Dominiko kaj Sankta Tomaso Akvina (M. V. Jäckel, 1708), la Krucifikso (Kalvario) (la korpo de Kristo el 1657, la statuoj de Em. Max el la jaro 1861), Sankta Anna (M. V. Jäckel, 1707), Sanktaj Cirilo kaj Metodo (K. Dvořák, 1928), Sankta Johano Baptisto (J. Max, 1857), Sankta Norberto, Sankta Venceslao kaj Sankta Sigismundo (J. Max, 1853), Sankta Johano Nepomuka (la plej malnova statuo de la ponto, laŭ modelo de Johano Brokoff, 1683), Sankta Antonio de Padua (J. O. Mayer, 1707), Sankta Judaso Tadeo (J. O. Mayer, 1708), Sankta Augustino (J. B. Kohl, 1708), Sankta Gaetano (F. M. Brokoff, 1709), Sankta Filipo (M. B. Mandl, 1714), Sankta Vito (F. M. Brokoff, 1714), la Savinto kun Sankta Kosmo kaj Sankta Damiano (J. O. Mayer, 1709).
La simetriaĵon al la Malnovurba Pontoturo reprezentas du Malgrandurbaj Turoj, kunligataj per pordego el post la jaro 1411. La pli malalta turo estas restaĵo de iama fortikaĵo de la romanika Judita-ponto, ekstere rekonstruita en 1591. La pli alta, malfrugotika turo, devenas el la tempo ĉirkaŭ la jaro 1464.
