آزتک‌ها
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آزتک‌ها، یک تمدن مزو آمریکایی را در مکزیک مرکزی شامل می‌شدند که دارای اسطوره بسیار غنی بودند. آزتکاتل به زبان خود آزتک‌ها یعنی ناهواتل، در لغت به معنی افرادی است که از آزتلان (سرزمین افسانه‌ای آزتک‌ها) می‌آمدند. آزتک‌ها خود را بیشتر مکزیکا صدا می‌کردند، که از آن امروزه نام کشور مکزیک مشتق شده است. سال ۱۸۱۰، طبیعت‌شناس پروسی الکساندر فون هولمبولدت برای اولین بار لفظ مدرن آزتک را برای این تمدن و یا ملّت، ابداع کرد.
پایتخت آزتک‌ها تنوشتیتلان (Tenochtitlan) نام داشت و از سال ۱۳۲5 تا ۱۵۲۱، دوازده نفر بر آن فرمانروایی کردند. پس از جنگهای خونین، در ۱۳ اوت ۱۵۲۱، آخرین حکمران آزتک‌ها خود را تسلیم اسپانیایی‌ها کرد.
[ویرایش] منابع
- Berdan, Frances F. (2005) The Aztecs of Central Mexico: An Imperial Society. 2nd ed. Thomson-Wadsworth, Belmont, CA.
- Berdan, Frances F., Richard E. Blanton, Elizabeth H. Boone, Mary G. Hodge, Michael E. Smith and Emily Umberger (1996) Aztec Imperial Strategies. Dumbarton Oaks, Washington, DC.
- Boone, Elizabeth H. 1989. "Incarnations of the Aztec Supernatural: The Image of Huitzilopochtli in Mexico and Europe." Transactions of the American Philosophical Society, New Ser., Vol. 79, No. 2., pp. i-iv+1-107.
