Veit Stoss
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Veit Stoss (en polaco: Wit Stwosz) (nado entre 1445 e 1450 en Horb am Neckar e morto o 20 de setembro de 1533 en Nuremberg), foi un escultor alemán considerado como o máis importantes da súa época no territorio do sur de Alemaña e Cracovia, na Galitzia de Polonia.
En 1477 estabeleceu o seu taller en Cracovia, pero en 1496 retornou a Nuremberg. Con Adam Kraft e Peter Vischer, considéraselle o representante máis importante da última escultura gótica de Alemaña. Era un escultor rápido, de gran habilidade técnica, que na súa mocedade foi capaz de transmitir un naturalismo extremo. Talvez correspondese a riscos do seu propio carácter, pois os documentos do seu tempo descébeno como un "cidadán inquieto, bulidor". Os seus traballos posteriores, porén, mostran unha profundidade indubidábel de sentimentos. En canto á cuestión das súas obras, as últimas investigacións sinálano como o creador de grande parte das obras ata agora atribuídas ao célebre Peter Vischer.
Durante a súa etapa en Cracovia en 1477, no seu primeiro traballo, construíu un altar de madeira policromada magnífico na Basílica de Santa María. No centro, case de tamaño natural, a Vixe a morrer non brazos dun apóstolo. Outro altar na mesma igrexa descrebe seis escenas da vida de Santo Estanislao. As cualidadades excepcionais deste traballo, nomeadamente a animación do retrato e a eficacia compositiva,conlevaron que unha comisión lle encargue a tumba do rei Casimiro IV Jagellón para a catedral de Wawel, tamén en Cracovia, que realiza en mármore vermello.
Por razóns descoñecidas Stoss retornou a Nuremberg, onde executou unha grande cantidade de obras; mais compre ter en conta que só algúns dos traballos que se lle atribúen son auténticos, poi en tempos pasados calquer peza importante no Sur de Alemaña imputábaselle ao taller de Stoss. Quizais a súa mellor obra sexa a "Salutación do Anxo" na Igrexa de San Lourenzo de Nuremberg (1518): o arcanxo, de figura finamente executada, e María, estan envoltos por unha coroa enorme de rosas, entre as que figuran os sete gozos de Maria. Outras producións excelentes, pero menos célebres son: a táboa commemorativa de Konrad Imhoff, agora no Museo nacional de München, e máis o Xesucristo cargando a Cruz e o Enterramento de Cristo na Igrexa de Nosa Señora de Nuremberg.
Outros traballos importantes son o altar da catedral de Bamberg, en Schwabach e máis esculturas en Nuremberg.
