Notker Balbulus
Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
De Notker Balbulus, uf Tütsch Notker de Staggeli oder Notker I. (* um 840 z Jonschwil; † 6. April 912 im Chlooster Sanggale) isch en glehrte Mönch gsii, wo im Mittelalter im Chloster Sanggale gwörkt hett. Sis Lebe het de Ekkehard IV. uufgschribe. De Notker isch en Fründ vom Ratpert und vom Tuotilo gsii.
[ändere] Werch
De Notker isch en bignoodete Dichter und Lyriker gsii i de latiinische Sprooch und sini Gesta Karoli Magni usem Joor 883 zälet zu de schönste Erzälige vom tütsche Mittelalter. Er isch au de Autor vonere Vita sancti Galli (»s Lebe vom Hailige Gallus«) und de Dichter vom Sermo sancti Galli (»Galluslied«) gsi, denn het er au d Gschicht vom Erzmärtyrer Stefan mitem Name De sancto Stephano gschribe und no anderi Werch. Von im sind au vill chlinneri Gedicht. Er het um 884 s Liber hymnorum (»Hymnebuech«) dichtet, vierzg gaistlichi Lieder, won er gad ono vertont het, drum zellt er au zu de wichtigste Lyriker vo de mittellatiinische Literatur. Degege werd agnoo, ass s Werch Media vita in morte sumus nöd von im isch, sondern um 750 z Frankriich entstanden isch.
D Leerer vom Notker Balbulus sind de Iso und de Moengal gsii und zu sinene Schüeler ghööret de Apt Salomo (890-920), dem sin Brüeder Waldo und d Mönch Ekkehart I. und de Notker Pfefferchorn.
[ändere] Weblinks
- Ytrag (inkl. Literaturongabe) im Biographisch-Bibliographische Kirchelexikon (BBKL)
- Literatuur vo und über Notker Balbulus im Kataloog vor DNB
