Élisée Reclus
Van Wikipedia
Jean-Jacques Élisée Reclus (Sainte-Foy-la-Grande, 15 maart 1830 - Torhout, 4 juli 1905) is een beroemde geograaf. Het gezin bestond uit vader, een protestantse pastoor, moeder, een lerares en 12 kinderen. Al deze kinderen kregen een goede baan. Broer Elie werd een bekend antropoloog, een andere broer werd geograaf en weer een ander werd ingenieur. Ook zette hij zijn gedachten voort naar het Esperanto.
De vader van Élisée Reclus wilde dat hij een protestantse prediker werd, nadat hij samen met zijn broer Elie werd opgeleid in de Protestantse Faculteit in Montauban. Beide broers wilden dit niet, en daarom verhuisden zij grotendeels te voet in 1849 naar Berlijn. Hij is drie keer in zijn leven getrouwd geweest, en had een dochter en meerdere kleinkinderen.
Reclus staat ook bekend als een anarchist. Hij was lid van de anarchistische Internationale. Toen hij in 1892 gevraagd werd om aan de Université Libre de Bruxelles vergelijkende aardrijkskunde te doceren, kon hij daar niet onmiddellijk op ingaan daar hij belast was met een andere opdracht. Wanneer hij in 1894 bereid en in staat is dit te doen, ziet de raad van bestuur van de universiteit dat niet meer zo zitten. Tussen het verzoek om aan de ULB te doceren en 1894 was er heel wat gebeurd. In 1892 legde Ravachol bommen in de woningen van rechters, in 1893 bracht Auguste Vaillant een bom tot ontploffing tijdens een kamerzitting in het Palais-Bourbon; in 1894 gooide Emile Henri een bom in café Terminus bij het station Saint-Lazare. In hetzelfde jaar knalde Léon Léhautier de gevolmachtigde minister van Servië neer. Al deze aanslagen waren gepleegd in naam van het anarchisme.
De naam van Élisée Reclus werd in verband gebracht met de ondertussen ter dood veroordeelde Vaillant.
Tegen de beslissing van de raad van bestuur om Reclus niet te laten komen, klonk heel wat protest van de studenten. Hun protest werd geschraagd door Paul Janson, Emile Verhaeren en zelfs de rector van de universiteit Hector Denis. Ook August Vermeylen deed mee aan deze acties.
Élisée Reclus kwam toch naar Brussel, maar gaf zijn colleges in de vrijmetselaarsloge 'Les Amis Philantropes". Ook binnen de loge had de komst van Reclus en de anarchistische ingesteldheid van de jongeren een scheuring tot gevolg. Verder doceerde hij vanaf 1894 aan de parallelle universiteit l'Université Nouvelle in Elsene. Jacques Mesnil, de enige Belgische theoreticus van het anarchisme, en ook diens levensgezellin Clara Mesnil, geboren Clara Koettlitz correspondeerden met hem. Van de hand van Jacques Mesnil bestaat er trouwens een prachtig In Memoriam dat gepubliceerd werd in 1906 in Les Temps Nouveaux.
