Doctoraalexamen

Van Wikipedia

Het doctoraalexamen is het examen waarmee studenten in het wetenschappelijk onderwijs in Nederland die voor 2003 begonnen normaal gesproken hun studie/opleiding afsloten/afsluiten. Vaak is er in de praktijk geen sprake van een toetsend examen aan het eind van de opleiding, maar in vrijwel alle gevallen wordt, nadat aan alle studie-eisen is voldaan in het openbaar plechtig de bul uitgereikt. Na het doctoraalexamen mag de titel doctorandus worden gevoerd, of bij afronding van een studie in de rechten of een ingenieursstudie, respectievelijk de titels meester of ingenieur.

Omdat vanaf 2002 geleidelijk de Bachelor-masterstructuur in het hoger onderwijs is ingevoerd, lijkt het waarschijnlijk dat de term doctoraalexamen zal worden verdrongen door masterexamen.

Men kort de aanduiding "doctoraalexamen" ook wel simpelweg af met alleen doctoraal, wat niet verward dient te worden met doctoraat wat betekent dat met de daaropvolgende fase heeft afgerond, die voor het behalen van de doctorstitel. Voor de titel doctor is verder studeren, met een proefschrift als eindresultaat, tot de promotie vereist.

Voor Engelstalige landen is het gebruik van de term 'doctoraal' helemaal verwarrend: het is bijna gelijk aan het Engelse woord "doctoral degree" of "doctorate" hetgeen gerelateerd is aan de graad van doctor, dus iemand die gepromoveerd is en de titel "Dr." mag gebruiken. Iemand die promoveert in Engelstalige landen krijgt meestal de titel "Ph.D.", afkorting voor het Latijnse Philosophiæ Doctor of het Engelse Doctor of Philosophy. Dezelfde verwarring bestaat met de in België gehanteerde term doctoraat, of in Frankrijk doctorat, wat overeenkomt met het huidige Ph.D..