Donna Dickenson
Van Wikipedia
Donna Dickenson is een Engels-Amerikaans filosofe en ethica. Ze werd geboren in de Verenigde Staten. Ze studeerde rechten en politieke wetenschappen in Massachusetts en internationale betrekkingen in Londen. Ze werkte een aantal jaren als onderzoeksmedewerker aan de universiteit van Yale. In 1973 verliet ze haar vaderland omdat ze het niet eens was het het beleid van de regering inzake de Vietnamoorlog. Ze ging in Engeland wonen, waar ze bijna 20 jaar aan de Open University of London werkzaam zou zijn. Ze is met name bekend geworden met haar onderwijsprogramma over dood en doodgaan. Inmiddels hebben vele gezondheidswerkers deze module gevolgd.
In 1989 promoveerde ze met een studie over "Risk and Luck" in de medische ethiek. Eind jaren negentig stapte ze over naar het Imperial College in Londen. Ze werkte daar sins 1997 als onderzoeker in medische ethiek en recht. Vanaf 2001 is ze hoogleraar aan de Universiteit van Birmingham, waar ze zelf een nieuw instituut voor Global Ethics oprichtte. Vorig jaar keerde zij terug naar Londen om hoogleraar te worden aan het Birkbeck College van de University of London. Ze raakte betrokken bij onderzoeksprojecten van de Europese Commissie.
Dickenson schreef zo'n 20 boeken en 60 artikelen over haar vakgebieden. Daarnaast is ze ook schrijfster van literaire biografiëen, hoorspelen en een roman. Ze treedt regelmatig op in de media.
Recent heeft Donna Dickenson zich bezig gehouden met vragen rondom rechtvaardigheid in de bio-ethiek. Eveline Brandt schrijft in Trouw (14-02-2006): "Een vraagstuk als de positie van proefpersonen in ontwikkelingslanden bij farmaceutisch onderzoek. Een thema als de groeiende vraag naar weefsel uit vrouwenlichamen voor stamceltechnologie. Vaak houdt ze zich bezig met kwetsbare groepen, zoals stervenden of zieke jongeren en kinderen. Het treft haar daarbij hoe weinig zij te zeggen hebben over hun eigen medische behandeling".
Vanwege haar werk krijgt zij in 2006 de Spinozalens. Deze prijs ging eerder naar Edward Said (1999), Avishai Margalit (2002) en Tzvetan Todorov (2004).