Elisa Bonaparte
Van Wikipedia
| 1777-1820 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Vorstin van Lucca en Piombino | ||||||
|
||||||
| Groothertogin van Toscane | ||||||
|
||||||
|
Maria Anna "Elisa" Bonaparte (Ajaccio, 3 januari 1777 – Santo Andrea bij Triëst, 6 augustus 1820) was een jongere zuster van Napoleon Bonaparte.
Vanwege haar scherpe tong was ze zeker niet Napoleons lieveling en ze bracht weinig tijd door in Frankrijk. Ze trad op 5 mei 1797 in het huwelijk met de Corsicaanse prins Felix Bacciocchi.
Toen Napoleon in 1805 Piombino en Lucca veroverde stelde hij Elisa daar als vorstin aan. In 1807 hief hij het uit het Groothertogdom Toscane geschapen Koninkrijk Etrurië op en schonk Elisa de titel van groothertogin van Toscane. Deze functie bekleedde ze evenwel slechts in naam.
Elisa steunde in 1814 het overlopen van haar zwager Joachim Murat naar Oostenrijkse zijde en dit deed haar relatie met Napoleon geen goed. Na diens val nam ze de titel gravin van Compignano aan en trok zich terug naar Bologna en later naar Santo Andrea. Dankzij haar goede relatie met Metternich kon ze haar fortuin behouden en bracht de rest van haar leven in luxe door. Ze stierf op 6 augustus 1820.
Het Congres van Wenen zette in Lucca Karel Lodewijk van Bourbon-Parma op de troon en in Toscane kwam de oude groothertog Ferdinand III weer aan de macht.
