Ferdinand III van Toscane
Van Wikipedia
| 1769-1824 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Groothertog van Toscane | ||||||
|
||||||
| Groothertog van Toscane | ||||||
|
||||||
|
Ferdinand III Jozef Jan-Baptist (Florence 6 mei 1769 - aldaar 17 juni 1824), aartshertog van Oostenrijk, uit het Huis Habsburg-Lotharingen, was van 1790 tot 1801 en van 1814 tot 1824 groothertog van Toscane. Hij was een zoon van keizer Leopold II) en Maria Louisa, dochter van Karel II van Spanje.
Ferdinand ontving een uitstekende opvoeding onder leiding van markies Federico Manfredini en volgde op 2 juli 1790 zijn vader, toen die keizer Jozef II na diens dood opvolgde, op als groothertog. Op 15 augustus trad hij te Napels in het huwelijk met Louisa Maria Amalia Theresia, dochter van koning Ferdinand I der Beide Siciliën.
Ferdinand III bevorderde handel, kunst en wetenschap en wist de wet daadwerkelijke geldigheid te verschaffen. Hij erkende in 1792 de Franse Republiek. In de Coalitieoorlogen trachtte hij neutraal te blijven maar in 1793 werd hij door Rusland en de Engelse dreigementen om Livorno te bombarderen gedwongen deel te nemen aan de coalitie tegen Frankrijk. Toen de Fransen Piëmont bezetten verliet hij de coalitie echter weer en sloot op 9 februari 1795 vrede met Frankrijk. De Fransen bedreigden de onafhankelijkheid van Italië echter steeds meer. Ferdinand zocht toenadering tot Oostenrijk en toen de Fransen in 1799 Florence binnentrokken vluchtte hij naar Wenen.
Door de Vrede van Lunéville van 1801 ging Toscane op in het door Napoleon geschapen Koninkrijk Etrurië onder Lodewijk van Bourbon-Parma, schoonzoon van Karel IV van Spanje. Ferdinand ontving ter compensatie bij het Verdrag van Parijs (26 december 1802) het nieuwe Keurvorstendom Salzburg. Dit land ging bij de Vrede van Pressburg in 1805 over in Oostenrijkse en Beierse handen. Ferdinand kreeg nu de zeggenschap over het Keurvorstendom Würzburg, dat door deelname aan de Rijnbond in 1806 een groothertogdom werd. Bij de Vrede van Parijs van 30 mei 1814 kreeg hij Toscane met enige gebiedsuitbreidingen (Elba, Piombino en de Stato degli presidi) terug maar moest toen Joachim Murat in 1815 binnenviel wederom vluchten. Op 20 april van datzelfde jaar kon hij evenwel weer terugkeren. In de tien jaar daarop regeerde hij Toscane op liberale wijze. Hij hertrouwde in 1821 met prinses Marie, dochter van prins Maximiliaan van Saksen en zuster van de Saksische koningen Frederik August II en Johan.
Ferdinand III stierf op 17 juni 1824 te Florence en werd opgevolgd door zijn enige zoon Leopold II.
Ferdinand III de' Medici ligt begraven in de Cappelle Medicee, een kapel van de Basilica San Lorenzo in Florence.
