Gezondheidsrecht
Van Wikipedia
Het gezondheidsrecht is vooral een onderdeel van het burgerlijk recht dat zich onder andere richt op de rechten van de patiënt, de hulpverlener en de kwaliteit van de zorg, waarbij aansprakelijkheid een belangrijke rol speelt. Verder heeft het gezondheidsrecht nog raakvlakken met het strafrecht, wanneer het bijvoorbeeld gaat over euthanasie, hulp bij zelfdoding, of het optreden van een hulpverlener zonder registratie op grond van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG).
Inhoud |
[bewerk] Deelonderwerpen
De gebieden waarop het gezondheidsrecht zich richt, zijn:
- Financiering van de gezondheidszorg
- Organisatie en planning van de gezondheidszorg
- Kwaliteit van de gezondheidszorg
- Medische ethiek
[bewerk] Financiering van de gezondheidszorg
De gezondheidszorg wordt door de Nederlandse overheid gefinancieerd, door middel van een aantal zorgverzekeringswetten, zoals de Zorgverzekeringswet (Zvw) die sinds 1 januari 2006 de bestaande ziekenfondsverzekeringen en particuliere verzekeringen samenvoegde. Tegenwoordig is iedereen verplicht verzekerd voor ziektekosten.
Andere wetten op het terrein van de financiering van de zorg, zijn: de Algemene wet bijzondere ziektekosten (Awbz), de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO), de Wet tarieven gezondheidszorg (Wtg.), de Wet geneesmiddelenprijzen en de Wet op de zorgtoeslag die de zorgtoeslag regelt.
[bewerk] Organisatie en planning van de gezondheidszorg
De vroegere ziekenfondsverzekeringen, particuliere verzekeringen en zorgverzekeringen voor ambtenaren zijn ondergebracht in de Zorgverzekeringswet. Mensen met een laag inkomen beneden een bepaalde grens kunnen in aanmerking komen voor de zorgtoeslag. Dit is geregeld in de Wet op de zorgtoeslag. Het inkomen van een partner wordt hierbij ook opgeteld. De Belastingdienst is verantwoordelijk voor het maandelijks uitkeren van de zorgtoeslag. Hoe lager dus het inkomen is, hoe hoger de zorgtoeslag bedraagt. Deze is ingevoerd om de hogere zorgpremie te compenseren.
De wetgeving die gaat over de organisatie/planning van de gezondheidszorg, zijn onder andere: de Infectieziektenwet, de Gezondheidswet, de Wet bijzondere medische verrichtingen, de Wet toelating zorginstellingen (WTZi), de Opiumwet, de Wet op de medische hulpmiddelen en de Wet op het bevolkingsonderzoek.
[bewerk] Kwaliteit van de gezondheidzorg
Om de kwaliteit van de gezondheidszorg te waarborgen, heeft de overheid een aantal wetten opgesteld. De belangrijkste wet op dit terrein is de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (BIG), waarbij een aantal medische beroepsgroepen verplicht zijn zich te registreren en wanneer ze zonder zo'n registratie werkzaam zijn, zijn ze strafbaar.
Andere wetten op dit terrein zijn: de Kwaliteitswet zorginstellingen, de Wet Klachtrecht Cliënten Zorgsector, de Wet bijzondere opneming in psychiatrische ziekenhuizen (BOPZ), de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO), de Wet op de medische keuringen en de Wet op de geneesmiddelenvoorziening.
[bewerk] Medische ethiek
Er zijn allerlei regels opgesteld om de ethiek te waarborgen bij abortussen in de Wet afbreking zwangerschap, medische experimenten in de Wet medisch-wetenschappelijk onderzoek bij mensen, orgaandonatie in de Wet op de orgaandonatie, euthanasie + hulp bij zelfdoding in de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding, het omgaan met overledenen in de Wet op de lijkbezorging, medische keuringen in de Wet op de medische keuringen, kunstmatige bevruchting in de Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting, het omgaan met foetussen in de Wet foetaal weefsel en de Wet inzake handelingen met geslachtscellen en embryo's en lichaamsmateriaal in de Wet veiligheid en kwaliteit lichaamsmateriaal.
De medische ethiek heeft raakvlakken met de medische biotechnologie.
[bewerk] Gezondheidszorg in het strafrecht
Euthanasie en hulp bij zelfdoding zijn nog steeds strafbaar, tenzij de arts aan een strafuitsluitingsgrond voldoet, zoals vermeld in het Wetboek van Strafrecht (Sr.) in de artikelen 293 lid 2 Sr. (euthanasie) en art. 294 lid 2 Sr. (hulp bij zelfdoding). De arts moet aan de zorgvuldigheidseisen voldoen die vermeld staan in art. 2 van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding. Verder moet hij melding doen aan de lijkschouwer (art. 7 lid 2 Wet op de lijkbezorging).
Op euthanasie staat een gevangenisstraf van maximaal twaalf jaren en/of geldboete van de vijfde categorie (max. 45000 euro). Op hulp bij zelfdoding staat een gevangenisstraf van maximaal drie jaren en/of geldboete van de derde categorie (max. 4500 euro).
Beide delicten vallen onder de categorie misdrijf.
[bewerk] Externe links
Gezondheisrecht-website Healthlaw.nl
