Gracht
Van Wikipedia
Een gracht (ook singel) is een gegraven greppel met water, die hoofdzakelijk voorkomt in oude steden. Het woord komt van graft, waarin het woord graven duidelijk te herkennen is. De klankverschuiving waarbij de f-klank verschoof naar een ch-klank is typisch voor het Nederlands en is ook terug te vinden in woorden als zacht (vgl. Duits: sanft, Engels soft, Fries: sêft) en lucht (vgl. Duits: Luft, Fries: loft).
[bewerk] Plaatsen met grachten
Grachten zijn te vinden in veel Hollandse steden. Het meest bekend zijn de grachten in Amsterdam (vooral de Grachtengordel), maar ook in Alkmaar, Delft, Gouda, Haarlem, Leiden, Zwolle, Leeuwarden, Groningen en Utrecht vormen de grachten een essentieel deel van het stadsbeeld. Ook steden elders in Nederland hebben vaak fraaie grachten. Ook diverse Vlaamse steden (zoals Brugge en Gent) kennen karakteristieke grachten.
[bewerk] Functie
Belangrijke redenenen voor de aanleg en instandhouding van de grachten zijn en waren: afwatering, transport en verdediging. Nadat de steden hun functie als vesting in de tweede helft van de 19e eeuw verloren, zijn veel grachten die deel uitmaakten van de vestingwerken gedempt. In de loop der tijden zijn ook binnen de diverse steden grachten gedempt, veelal om hygiënische redenen en om het wegverkeer meer ruimte te bieden. Soms worden er echter initiatieven genomen om grachten weer open te graven, zoals bijvoorbeeld in Breda en Utrecht.
[bewerk] Verdediging
Een gracht werd ook gebruikt als verdediging van een stad, burcht of fort. Een natte gracht is een watergang met de genoemde verdedigingsfunctie.
In een droge gracht staat daarentegen geen water. Voorbeelden van een droge gracht: Linie van Du Moulin, Maastricht, 19e-eeuwse forten van Luik (zoals Lantin, Loncin, Grâce-Hollogne, Flemalle, Liers).
