Hank Ballard and the Midnighters
Van Wikipedia
Hank Ballard and the Midnighters was een Amerikaanse band. Oprichter en frontman was Hank Ballard (Detroit, 18 november 1927 - Maart 2003).
Frank Ballard werd in de Amerikaanse staat geboren Michigan maar verhuisde als gevolg van de dood van zijn vader als kind al vroeg naar Bessemer, Alabama. Hij begon zijn carrière als zovelen in het lokale kerkkoor. Op 15-jarige leeftijd verhuisde hij terug naar Detroit en kreeg een baan bij Ford aan de lopende band.
Henry Booth en Charles Sutton richtten in die tijd de doo wop group The Royals op, die in een bepaalde periode zelfs Jackie Wilson en toekomstig Four Top Levi Stubbs tot hun bandleden mochten rekenen. Uiteindelijk evolueerde de bezetting naar een bezetting met als vocalisten Lawson Smith en Sonny Woods, en Alonzo Tucker als gitarist. The Royals werden in 1952 ontdekt door Johnny Otis en tekenden een contract met Federal Records.
Toen Hank Ballard in 1953 Smith verving, veranderde de stijl in een wat ruigere R&B-variant. De eerste plaat met Ballard, die in datzelfde jaar werd opgenome,n was "Get It," die een top 10 notering in de R&B-hitlijsten opleverde. Daarna de succesvolle hit genaamd "Work With Me Annie". In deze periode werd ook de naam naar de Midnighters veranderd om verwarring met "Five Royals" te voorkomen. Ondanks het feit dat "Work With Me Annie" op de radio werd geboycot, steeg deze plaat tot in de top 20 waardoor de jukeboxpopulariteit onder het zwarte publiek alleen maar steeg. Het succes werd voortgezet met de opvolgers. "Annie Had a Baby" (ook een R&B chart-topper) en "Annie's Aunt Fannie" en vestigde hun reputatie als 'gewaagde' band definitief. "Work With Me Annie" is een van de 500 titels uit de The Rock and Roll Hall of Fame.
Desondanks bleek het succes van Work with me Annie moeilijk te evenaren en de band bleef ruim 40 maanden zonder enige noemenswaardige hit, wat voor het nodige verloop zorgde. Lawson Smih nam de plaats van Sutton in en Norman Trasher verving Sonny Woods. Eerst kwam Arthur Porter waarna Cal Green de guitaar van Alonzo Tucker overnam.
Toen Ballard in 1958 "The Twist" componeerde probeerde hij het op Vee Jay Records uit te brengen maar die zagen er niets in. Ook King, een sub-label van Federal Records, zag er niet meer in dan een redelijke B-kant en het belandde uiteindelijk in 1959 op de R&B comeback-ballade "Teardrops on Your Letter". The Twist bleef echter niet onopgemerkt en het was Dick Clark, gastheer van The"American Bandstand", die het onder de aandacht van Cameo-Parkway bracht. De toen nog onbekende Chubby Checker werd in 1960 in een klap en legende en de hit was de eerste die twee afzonderlijke keren een nummer 1 notering behaalde.
Ballard and the Midnighters pikten in datzelfde 1960 een graantje mee van het succes en scoorde hun eerste twee top 10 pop-singles "Finger Poppin' Time" and "Let's Go, Let's Go, Let's Go." Nog een paar meer R&B-hits in de geest van de "The Twist" volgden, waarna het weer still werd rondom Ballard and the Midnighters.
Ballard ging eind jaren zestig verder als solo-artiest, en kende bewonderaar James Brown als producer. Na een periode van afwezigheid werden midden tachtiger jaren the Midnighters geherformeerd, echter zonder veel succes.
Maart 2003 kwam Hank Ballard op 75-jarige leeftijd in zijn woonplaats Los Angeles te sterven als gevolg van keelkanker.
