Jan de Hartog
Van Wikipedia
Jan de Hartog (Haarlem, 22 april 1914 – Houston, 22 september 2002) is een bekende Nederlandse romanschrijver.
Jan de Hartog publiceerde aanvankelijk onder het pseudoniem F.R. Eckmar (verrekmaar) een aantal detectiveromans. Hij werd vooral bekend door zijn boek Hollands Glorie, over de beginperiode van de zeesleepvaart, dat in 1976 door de AVRO als televisieserie is verfilmd.
Samen met zijn echtgenote emigreerde hij naar de Verenigde Staten, waar hij diverse sociaal bewogen romans schreef, die door hemzelf in het Nederlands zijn vertaald, onder andere de geschiedschrijving over de Quakers in vier forse delen.
Zijn boek Gods geuzen gaat over zendingswerk in de oerwouden van Indonesië. De Kapitein, Stella Maris en Thalassa gaan alle over de scheepvaart.
Na publicatie van Het Hospitaal over de misstanden in een Amerikaans ziekenhuis, moest hij zelfs de stad waar het zich afspeelde ontvluchten.
Een ander boek - ook verfilmd - is De Kleine Ark, handelend over de watersnood van 1953. Ook Jan de Hartog verleende hulp bij het redden van de slachtoffers. Of dit boek daarom autobiografisch genoemd kan worden, is twijfelachtig. In ieder geval geeft het wel de problemen bij de hulpverlening weer in een land dat zo kort na de Tweede Wereldoorlog (en dus in wederopbouw) opnieuw een grote ramp onder ogen moest zien.
In 2004 onthulde zijn weduwe in Maassluis een gedenkplaat ter nagedachtenis van Jan de Hartog wegens de historische banden die deze stad heeft met de zeesleepvaart, waarover hij vaak schreef. De gedenkplaat is aangebracht vlakbij de stoomsleepboot Furie, het schip dat in 1976 een belangrijke rol speelde in de televisiebewerking van zijn boek Hollands Glorie.
[bewerk] Prijzen
- 1939 - Mr. H.G. van der Vies-prijs voor De ondergang van de vrijheid
- 1966 - Edmond Hustinxprijs voor zijn gehele oeuvre
- 1990 - Jacobson-prijs voor zijn romans die het gevoel van de Nederlandse identiteit hebben versterkt
