Karel III van Oost-Francië
Van Wikipedia
| 839-888 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Oost-Francië | ||||||
|
||||||
| Keizer | ||||||
|
||||||
| Koning van Frankrijk | ||||||
|
||||||
| Koning van Italië | ||||||
|
||||||
| Hertog van Beieren | ||||||
|
||||||
|
Karel de Dikke (839-888) was een zoon van Lodewijk de Duitser en van Emma Welf van Beieren. Hij heeft vier zussen en twee broers Karloman en Lodewijk de Jonge.
Na de dood van zijn vader in 876 werd het rijk onder de drie broers verdeeld. Karel werd koning van Zwaben.
In 880 stierf zijn broer Karloman van Beieren waarbij hij alleen een volwassen bastaardzoon, Arnulf geheten, achterlaat. Karel werd hertog van Beieren en koning van Italië. In 881 werd hij tot keizer gezalfd van het Heilige Roomse Rijk.
Lodewijk III de Jonge overlijdt in 882, en laat alleen een dochter na. Zo wordt Karel III koning van heel Oost-Francië.
In 884 sterft de 16-jarige Westfrankische koning Carloman. Op verzoek van de edelen wordt keizer Karel de Dikke ook koning van Frankrijk (West-Francië), daar als Karel II. Het Karolingische Rijk is weer even herenigd.
Ziekte, gebrek aan leiderschap en politiek inzicht brachten Karel III al snel in discrediet. Hij slaagt er niet in de Noormannen buiten zijn rijksgrenzen te houden en werd afgezet. In Oost-Francië wordt Arnulf van Karinthië tot koning verheven. In West-Francië is de wettige opvolger Karel de Eenvoudige te jong en te zwak en zo wordt graaf Odo van Parijs, een niet-Karolinger, tot koning gezalfd.
Op 13 januari 888, kort na zijn afzetting, overlijdt Karel III te Neudingen vlakbij Fürstenberg aan de Donau. Hij is begraven in de abdij van Reichenau. Zijn huwelijk met Richargdis (dochter van een Elzasser graaf) is kinderloos gebleven zodat hij geen wettige erfgenaam nalaat, alleen een bastaardzoon Bernard (geboren uit zijn relatie met een onbekende vrouw). Deze overlijdt echter al in zijn tienerjaren en kan de dynastie dus ook niet voortzetten.
