Karolingische dynastie
Van Wikipedia
Inhoud |
[bewerk] De overname van het Merovingische rijk
Het begon allemaal met Pepijn III De Korte die de macht overnam in Austrasië, doordat hij zich liet erkennen als enige hofmeier van het land. Zijn vader Karel Martel, de stichter van de Karolingen (omdat hij als bastaardzoon niet door de Pepiniden werd aanvaard), verwierf nog meer aanzien doordat hij in 732 een Moors leger tussen Tours en Poitiers versloeg: de islamitische ruiterij reed zich te pletter tegen de zwaarbewapende Frankische infanterie. Daarmee maakte hij verleden van één van de talrijke Arabische strooptochten vanuit Spanje naar Frankrijk. Pepijn de Korte, de zoon van Karel Martel, stootte de laatste Merovingische koning, Childerik III, van de troon en nam de macht over, mede door de steun van de toenmalige paus.
[bewerk] Gevolgen van het verbond tussen Pepijn de Korte en de paus
- De Karolingische dynastie kwam aan de macht
- De pauselijke staten ontstonden doordat Pepijns vader, Karel Martel, het vroegere exarchaat van Ravenna (gebied tussen Ravenna en Rome) aan de paus schonk.
- De goede betrekkingen tussen Kerk en Staat werden hersteld.
[bewerk] Karel de Grote
[bewerk] Het politiek beleid van Karel de Grote
Op het toppunt van zijn macht regeerde Karel over een rijk dat zich uitstrekte van Elbe/Oder tot aan de Pyreneeën. Zo veroverde hij:
- Lombardije
- Het gebied van de Saksen
- De Spaanse mark
- De inlijving van Beieren
- Het rijk der Avaren (Kroatië, Tsjechië, Slowakije en Hongarije)
Om zijn rijk makkelijker te kunnen besturen voerde Karel de Grote een centralisatiepolitiek die tot uiting kwam in:
- Het aanstellen van rondreizende ambtenaren, missi dominici of zendgraven, om de controle uit te oefenen op het grafelijk bestuur
- Het uitvaardigen van algemene wetten, de capitularia, voor alle onderdanen van het Frankische rijk
- Het aannemen van de keizerstitel in 800
- Door de veralgemening van de vazaliteit, waarbij een vazal zijn diensten aanbood in ruil voor grond
- De ontwikkeling van een soort eenheidscultuur om de banden tussen zijn onderdanen te vestigen via missioneringswerk
- Het ontwikkelen van een hofcultuur: de Karolingische Renaissance
[bewerk] De feodaliteit
Karel maakte in zijn politiek systeem gebruik van de feodaliteit. Daarbij krijgt de koning bijstand van de kroonvazallen, de achtervazallen en de achter-achtervazallen in ruil voor onderhoud en bescherming. De kroonvazallen zijn de enige die rechtstreeks in dienst van de koning staan. Feodaal komt van feodum wat leengoed betekent. De leeneed is een eed van trouw tussen leenheer (koning) en leenman (vazal). Een vazal is een trouwe dienaar of gwas in het Germaans.
De koning wilde de vazallen aan zich binden, indien hij hulp nodig had tijdens het voeren van een oorlog.
[bewerk] Het cultureel beleid van Karel De Grote
Karel de Grote wilde de cultuur van zijn land verbeteren. Maar hij wilde zelf ook geleerd worden. Karel was bedreven in de rekenkunde, talen, sterrenkunde en het leren schrijven. Hij lag ook aan de basis van de schoolcultuur, omdat hij scholen oprichte (hij verplichte de kloosters) en iedereen verplichte hun zonen naar school te sturen, zodat ze kunnen worden opgeleid voor staatsdienst. De vereenvoudiging van het Merovingische schrift zorgde voor de basis van de Germaanse en Romaanse taal en hun schrift. De Codex Aureus was een godsdienstig boek dat hij in kloosters liet maken.
