Street Fighter (computerspel)
Van Wikipedia
Street Fighter (Japans: ストリートファイター), of afgekort SF, is de naam van een populaire reeks gevechtsspellen voor speelkasten en spelcomputers. In deze spellen komen personages uit verschillende landen en werelddelen tegenover elkaar te staan. Elk figuur maakt gebruik van unieke speciale aanvallen die hij kan aanwenden om zich een weg te vechten naar de finale. Capcom bracht het eerste computerspel van de reeks uit in 1987.
Inhoud |
[bewerk] Het eerste Street Fighter-spel
Het allereerste Street Fighter-computerspel was geprogrammeerd door Takashi Nishiyama en Finish Hiroshi. Het was een speelhalspel dat uitkwam in 1987. De speler bestuurde een karateka genaamd Ryu die deelnam aan een gevechtstoernooi dat plaatshad in vijf verschillende landen, te weten de Verenigde Staten, Japan, China, Engeland en Thailand. In elk land kwam Ryu tegen twee tegenstanders te staan. De speler kon door gebruikmaking van zes knoppen verschillende slagen en trappen uitdelen, variërend in snelheid en kracht. Daarnaast kon de speler het personage drie soorten speciale aanvallen laten uitvoeren door specifieke joystickbewegingen en/of knoppencombinaties: de vuurbal, de Drakenslag en de Tornadotrap. Voor een eventuele tweede speler bestond de mogelijkheid om op elk gewenst moment ook deel te nemen aan het spel door een munt in de speelkast te werpen. Speler twee kreeg op deze wijze de beschikking over Ryu's rivaal, het personage Ken, en beide spelers moeten elkaar zien uit te schakelen. Als speler twee won dan werd de rest van het spel - ervan uitgaande dat er niet opnieuw een munt in de speelkast werd geworpen - doorlopen met Ken.
[bewerk] De Street Fighter II-reeks
Street Fighter II: The World Warrior uit 1991 was het eerste vervolg op Street Fighter. Het was een van de eerste speelhalspellen die gebruik maakten van Capcoms CPS-arcade system board en werd geprogrammeerd door Akira "Nin-Nin" Nishitani en Akira "Akiman" Yasuda, die eerder samen aan Final Fight en Forgotten Worlds werkten.
Street Fighter II borduurde voort op het een-tegen-een-vechtsysteem van zijn voorganger. De animatiekwaliteit en de speelbaarheid werden verhoogd, de mogelijkheid tot het uitvoeren van worpen, grepen en combo's werd toegevoegd en spelers konden uit acht verschillende personages kiezen, inclusief oudgedienden Ryu en Ken. Elk figuur had zijn eigen vechtstijl en speciale aanvallen. In de stand voor één speler kwam het gekozen personage tegenover elk van de zeven overige figuren te staan alvorens het te moeten opnemen tegen de vier laatste vechters. Deze waren computergestuurd en niet kiesbaar voor menselijke spelers. Net als in het originele Street Fighter kon in het nieuwe spel een eventuele tweede speler deelnemen aan het duel. Speler twee had dan de keuze uit de zeven overgebleven kiesbare personages. Mede dankzij al deze verbeteringen en mogelijkheden werd Street Fighter II een grote hit. Uiteindelijk werden er legio spelcomputerversies van gemaakt alsook herziene uitgaven.
De eerste herziening was Street Fighter II: Champion Edition (of Street Fighter II Dash in Japan), die het spelers mogelijk maakte om hetzelfde personage te kiezen en tegen elkaar te spelen. Om ze uit elkaar te kunnen houden had een van beide vechters aangepaste kleuren. Daarnaast was het mogelijk om de voorheen niet speelbare bazen te kiezen. Het spel had licht verbeterde animatie, waaronder achtergronden in andere kleuren, en verfijnde speelbaarheid. Een tweede upgrade genaamd Street Fighter II Turbo: Hyper Fighting (of Street Fighter II Dash Turbo in Japan) werd op de markt gebracht naar aanleiding van de vele bootlegs die er van het spel waren. SFII Turbo had een snelheidsmeter waarmee het tempo van het spel kon worden opgevoerd en er waren nieuwe bewegingen aan toegevoegd, zoals Chun-Li's vuurbal en Dhalsims speciale aanval Yoga Teleport.
Voor de derde herziening, Super Street Fighter II: The New Challengers, kreeg het spel een volledige revisie op grafisch gebied en vier nieuwe speelbare personages. Dit was Capcoms eerste spel met CPS 2-hardware. De vijfde en laatste speelhalversie, Super Street Fighter II Turbo: The Ultimate Championship (of Super Street Fighter II X: Grand Master Challenge), bracht de snelheid van SFII Turbo terug. Verdere toevoegingen waren de super combo's, een geheel nieuwe soort speciale aanvallen, en het verborgen personage Akuma.
Er werden in de loop der tijd verscheidene thuisversies van het spel uitgebracht voor verschillende spelcomputers zoals de SNES, de Mega Drive, de PC Engine, de 3DO, de PlayStation en de Sega Saturn. De SF-spellen werden individueel overgezet naar thuisversies, of als deel van een compilatie zoals de Street Fighter Collection en de recentere Capcom Classics Collection-reeks. Ook bracht Capcom Hyper Street Fighter II: The Anniversary Edition op de markt voor de PlayStation 2 en de Xbox, die eveneens op kleine schaal werd uitgebracht als Japanse arcadespel.
[bewerk] De Street Fighter Alpha-reeks
Street Fighter Alpha: Warriors' Dream uit 1995 (in Azië Street Fighter Zero genoemd) werd Capcoms eerste volledig nieuwe SF-arcadespel sinds Street Fighter II: The World Warrior. In Alpha werd gebruik gemaakt van de animatiestijl die Capcom eerder toepaste in Darkstalkers (Vampire in Japan) en X-Men: Children of the Atom. Zowel de achtergronden als het uiterlijk van de personages waren sterk beïnvloed door Street Fighter II: The Animated Movie. Net als in Super Turbo kregen de vechters een super-combometer, die ditmaal was onderverdeeld in drie niveaus. Elk niveau verhoogde de schade die werd aangericht door de gebruikte super combo. Andere noviteiten waren Alpha-tellers en kettingcombo's, die ook hun oorsprong vonden in Darkstalkers. SF Alpha speelde zich af tussen de eerste twee Street Fighter-spellen en bood spelers de keuze uit dertien speelbare personages, van wie Dan, Akuma en M. Bison in de loop van het spel gedeblokkeerd moesten worden alvorens ze door de speler te selecteren waren. Tien personages waren afkomstig uit de spellen Street Fighter, Street Fighter II en Final Fight. De overige drie, Charlie, Rose en de reeds genoemde Dan, waren nieuw.
Het vervolg op SFA werd Street Fighter Alpha 2. In tegenstelling tot de SF II-upgrades was Alpha 2 een echt vervolg met compleet nieuwe achtergronden en eindverhalen voor elk personage. De kettingcombo’s werden vervangen door zogenoemde custom combo's, die de super-combometer benutten als ze werden uitgevoerd. In Alpha 2 werden vijf nieuwe vechters toegevoegd aan de dertien uit het eerste Alpha-spel, te weten Gen uit SF, Dhalsim en Zangief uit SF II, Rolento uit Final Fight en het nieuwe personage Sakura. In sommige versies buiten Azië speelde ook Evil Ryu een rol. Dit was een "slechte" versie van Ryu met de krachten van Akuma. Evil Ryu werd aan het Aziatische publiek geïntroduceerd in Street Fighter Zero 2 Alpha (ook SF Alpha 2 Gold of SF Zero 2 Dash genoemd), wat eveneens het eerste Alpha-spel was waarin Cammy haar opwachting maakte. Het was een lichtelijk aangepaste versie van SFA 2, speciaal gericht op de Aziatische markt.
Street Fighter Alpha 3, het laatste op zichzelf staande SFA-spel, werd uitgebracht in 1999. Het derde deel breidde het aantal speelbare personages uit tot 28, inclusief drie verborgen vechters, en bood de keuze uit drie vechtstijlen: X-ISM, V-ISM en A-ISM naar Alpha (in Japan Z-ISM naar Zero).
Spelcomputerversies van de drie spellen (inclusief SFA 2 Gold) werden uitgebracht voor de PlayStation, de Sega Saturn, de Game Boy Color, de SNES, de Dreamcast en zelfs Windows. Aan de thuisversies van Alpha 3 werden de laatste drie "New Challengers" uit Super SF II toegevoegd, alsook Guile, Evil Ryu en Shin Akuma. De Dreamcast-versie van het spel werd omgezet naar een Japanse speelhalversie met als titel Street Fighter Zero 3 Upper. Een versie van Upper (simpelweg Alpha 3 buiten Japan) werd uitgebracht voor de Game Boy Advance en voegde drie personages toe uit Capcom vs. SNK 2. In de PlayStation Portable-versie getiteld Alpha 3 MAX (of Zero 3 Double Upper in Japan) kwamen ook de toegevoegde vechters uit de Game Boy Advance-versie en Ingrid uit Capcom Fighting Jam voor.
Het computerspel Street Fighter Alpha: Anthology (Fighters' Generation in Japan) uit 2006 ten slotte was een compilatie van alle drie speelhalversies, plus Alpha 2 Gold en Super Gem Fighters: Mini Mix. Daarnaast werden Alpha 3 Upper en het nieuwe Hyper Street Fighter Alpha toegevoegd als verborgen spellen.
[bewerk] De Street Fighter III-reeks
Het echte vervolg op Street Fighter II verscheen in de speelhal in 1997 met als titel Street Fighter III: The New Generation en liep op CPS 3-hardware. Van alle personages uit eerdere SF-spellen kwamen alleen Ryu en Ken terug in dit derde deel. Nieuwe personages waren onder andere de vrouwelijke ninja Ibuki, tweelingbroers Yun en Yang en het nieuwe hoofdpersonage Alex. Street Fighter III introduceerde het "super arts"-selectiesysteem en de mogelijkheid een aanval van de tegenstander te ontwijken. Enkele maanden na SF III: The New Generation kwam 2nd Impact: Giant Attack uit. Het spel had aangepaste besturing, bevatte twee nieuwe vechters en was de terugkeer van Akuma en de bonusrondes. 3rd Strike: Fight for the Future werd uitgebracht in 1999. Deze derde en laatste versie van Street Fighter III bracht Chun-Li terug en voegde vier nieuwe personages toe aan de speelbare vechters.
De eerste twee Street Fighter III-spellen werden samengevoegd tot een Dreamcast-compilatiespel getiteld Double Impact. Spelcomputerversies van 3rd Strike werden uitgebracht voor de Dreamcast, de PlayStation 2 en de Xbox.
[bewerk] De Street Fighter EX-reeks
Street Fighter EX was een 3D-versie van de reeks die werd ontwikkeld door Arika, het bedrijf van de eerder genoemde Capcom-programmeur Akira "Nin-Nin" Nishitani. Het arcadespel werd eind 1996 uitgebracht. De reeks bestond uit zes spellen:
- Street Fighter EX (speelhal, 1996)
- Street Fighter EX Plus (speelhal, 1997)
- Street Fighter EX Plus Alpha (PlayStation, 1997)
- Street Fighter EX2 (speelhal, 1998)
- Street Fighter EX2 Plus (speelhal, 1999/Playstation, 2000)
- Street Fighter EX3 (PlayStation 2, 2000)
Arika bracht voor de speelhal eveneens een spin-off van Street Fighter EX uit genaamd Fighting Layer. Alhoewel de besturing leek op die van de SF EX-spellen en de EX-personages Allen Snyder en Blair Dame erin voorkwamen, was het geen echt Street Fighter-spel. Het werd gedistribueerd door Namco.
[bewerk] Externe links
- (en) Street Fighter — Officiële Capcom-pagina
- (en) Capcom Comics — Officiële Capcom Comics-website
| Street Fighter-personages |
|
Adon – Akuma – Alex – Balrog – Birdie – Blanka – Cammy – Charlie – Chun-Li – Dan – Dee Jay – Dhalsim – De Dolls – Dudley – Eagle – E. Honda – Elena – Fei Long – Gen – Gill – Gouken – Goutetsu – Guile – Ibuki – Ingrid – Karin – Ken – M. Bison – Makoto – Necro – Oro – R. Mika – Remy – Rose – Ryu – Sagat – Sakura – Sean – T. Hawk – Twelve – Urien – Vega – Yang – Yun – Zangief |
