Surinaamse pad
Van Wikipedia
| Surinaamse pad IUCN-status: Veilig[1] |
|||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Pipa pipa Linnaeus, 1758 |
De Surinaamse pad of pipa (Pipa pipa) is ondanks de naam een tot 20 centimeter lange kikker uit de familie tongloze kikkers (Pipidae).
Inhoud |
[bewerk] Algemeen
De Surinaamse pad is in meerdere opzichten unieke diersoort, alleen al het uiterlijk is erg bizar; het lichaam is bijna vierkant, de kop driehoekig en het lijf is extreem plat en lijkt wel overreden door een auto. De kleur is meestal grijs en de kikker lijkt nog het meest op een in het water gevallen blad. Onder de huid op de rug zit een soort verhard schild, de huid is erg wrattig en de ogen zijn nauwelijks zichtbaar. De tenen zijn erg lang en de kikker kan niet lopen of springen; deze soort is erg aquatiel en komt nooit uit het water. De Surinaamse pad komt voor in het noorden en midden van Zuid-Amerika maar voornamelijk in Suriname, waar hij in heldere stromende rivieren leeft in het Amazonegebied; deze soort is erg gevoelig voor vervuiling. Het is een nachtdier die zich overdag onderwater verschuilt tussen waterplanten of stenen.
[bewerk] Voortplanting
Er zijn vele kikkersoorten, vooral in Zuid-Amerika, die de larven een tijdje op de rug meenemen, maar dat zijn meestal mannetjes en deze zijn slechts een soort taxi van de ene waterpartij naar de andere. Vrouwelijke Surinaamse padden leggen de eitjes terwijl de man ze bevrucht waarna ze in de vergrote porieën van het vrouwtje worden gedrukt. De huid groeit vervolgens over de eitjes heen en na vijf tot zes maanden komen de reeds gemetamorfoseerde kikkertjes naar buiten. De vrouwtjes hebben dan een tijdje zeer grote gaten in de rug die een extra risico opleveren qua parasieten en roofdieren.
[bewerk] Voedsel
Het voedsel wordt op de tast gezocht en bestaat uit kleine visjes, wormen en insecten en de larven en ook aas wordt gegeten. De Surinaamse pad is van andere tongloze kikkers te onderscheiden doordat de zeer gevoelige tastzintuigen op het uiteinde van de tenen enigszins stervormig zijn. Als er een vis tegen de poten zwemt, hapt de bijna blinde kikker snel toe.
