Trans-Siberische spoorlijn

Van Wikipedia

De trans-Siberische spoorlijn (Транссибирская магистраль), kortweg Transsib, is de langste spoorlijn ter wereld en de belangrijkste lijn van Rusland. Deze transcontinentale spoorlijn is 9288 kilometer lang en strekt zich uit van Moskou dwars door Siberië naar Vladivostok. De Russische naam is Transsibirskaja magistral, ofwel 'trans-Siberische hoofdroute'. De bekendste trein die via deze route rijdt is de Rossija.

[bewerk] Geschiedenis

Op de Trans-Siberische spoorweg ten westen van Chilok in oblast Tsjita, 1903.

De eerste spoorlijn in Rusland was de privéspoorweg van tsaar Nicolaas I. In 1851 kwam de spoorlijn tussen St. Petersburg en Moskou gereed. Hierop stelde gouverneur-generaal Nikolaj Moeravjov van Siberië voor om een spoorlijn door Siberië te bouwen, deels over Chinees gebied. Dit werd vanwege de slechte politieke verhoudingen met China afgewezen. Ook de volgende dertig jaar werden vele voorstellen door de Russische autoriteiten afgewezen. In 1870 was de eerste spoorlijn door de Oeral aangelegd en toen Vladivostok in 1872 een belangrijke marinehaven werd, was er de noodzaak voor de bouw van een spoorlijn. Tsaar Alexander III stuurde op 17 maart 1891 een bevel aan zijn zoon, de latere Nicolaas II, die op dat moment op reis was in het oosten. Hij moest beginnen met een spoorlijn door Siberië. In 1891 werd met de bouw begonnen in de buurt van Vladivostok. In 1901 was de lijn zover gevorderd dat treinen via China Vladivostok konden bereiken. Tot 1905 moesten treinen echter het Baikalmeer per veerboot oversteken. In 1913 kwam een lijn langs het meer gereed. Het laatste deel van de Transsib-lijn kwam in oktober 1916 geheel gereed met de bouw van een brug over de Amoer bij Chabarovsk. Sinds 25 december 2002 is de lijn geheel geëlektrificeerd.

[bewerk] Dienstuitvoering

De bekendste trein is de Rossija (eigennaam voor 'Rusland'), die om de dag van Moskou naar Vladivostok (treinnummer 2) en vice versa (treinnummer 1) rijdt. De trein doet zeven dagen over de gehele route. De Rossija wordt vaak abusievelijk Trans-Siberië Expres genoemd. Naast de Rossija zijn er nog diverse andere nachttreinen tussen de steden op de route. Ook de nachttreinen naar Peking via de trans-Mongolische spoorlijn en de trans-Mantsjoerische spoorlijn maken op een deel van hun route gebruik van de Transsib. Rond de grote steden maken ook forensentreinen gebruik van de lijn.

De Transsib is echter vooral belangrijk voor goederentreinen. Een groot deel van het vrachtvervoer in Rusland vindt plaats op de Transsib. Voor Siberië is de lijn een echte levensader; veel plaatsen kwamen pas tot ontwikkeling na aanleg van de spoorlijn.

Zowel de infrastructuur als de treinen worden door diverse spoorwegen geëxploiteerd, die echter allemaal onderdeel zijn van Russische staatssspoorwegen RZD.

[bewerk] Route

Rood = Transsib, Groen = BAM

De lijn begint in het Jaroslavski-station in Moskou. Vanaf hier loopt de lijn via Nizjni Novgorod naar Kirov. Sinds 2001 nemen de meeste treinen, waaronder de Rossija, echter een noordelijkere route via Jaroslavl. Vanaf Kotelnitsj, ten noorden van Kirov, rijden de treinen pas weer op de echte Transsib.

Na 1777 kilometer, in de Oeral ten noorden van Jekaterinenburg staat een obelisk die de grens tussen Europa en Azië aangeeft. Het station van Jekaterinenburg heet overigens Sverdlovsk, zoals de stad heette ten tijde van de Sovjet-Unie. Hierna wordt het landschap een lange tijd vlak. De lijn passeert Omsk en Novosibirsk.

Bij Taisjet takt de Baikal-Amoerspoorweg (Bajkalo-Amoerskaja Magistral, BAM) af. De BAM is de tweede trans-Siberische spoorlijn die ten noorden van de Transsib naar Sovgavan aan de Russische oostkust loopt.

De Transsib bereikt vervolgens Irkoetsk. In het communistische tijdperk was dat de enige stad waar buitenlanders de reis mochten onderbreken. De stad ligt vlakbij het Baikalmeer. De Transsib vervolgt zijn weg langs de zuidkant van dit meer.

Voorbij het Baikalmeer takt bij Oelan-Oede de trans-Mongolische lijn af, die via de Mongoolse hoofdstad Ulaanbaatar naar China loopt. Bij Tsjita takt de trans-Mantsjoerische spoorlijn naar China af, de spoorlijn die de treinen tot 1913 namen om Vladivostok te bereiken.

Vanaf hier blijft de Transsib parallel aan de Chinese grens oostwaarts lopen. Op twee plaatsen zijn er nog aftakkingen naar het noorden, die de Transsib met de BAM verbinden. Bij Chabarovsk maakt de lijn een scherpe draai naar het zuiden om de havenstad Vladivostok te bereiken. Vanaf Vladivostok is het mogelijk verder te reizen naar China of Noord-Korea.

[bewerk] Galerij

De Rossija, de exprestrein die van Moskou naar Vladivostok rijdt, heeft de kleuren van de Russische vlag.	Tijdens de stops kunnen de passagiers wat te eten kopen bij handelaren op de stations, zoals hier op het station van Isjim.	Langs de spoorlijn staan bordjes waarop de afstand tot Moskou wordt aangegeven.	Landschap vanuit een exprestrein ergens tussen Omsk en Novosibirsk.
Station van Novosibirsk	Station van Krasnojarsk, ongeveer halverwege de trans-Siberische spoorlijn	Het einde van de lijn: het station van Vladivostok