Violette loopkever
Van Wikipedia
Violette loopkever | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Carabus violaceus Linnaeus, 1758 |
De violette loopkever (Carabus violaceus) is een kever uit de familie Carabidae. Het is zoals alle loopkevers een echt roofdier, die ook wel andere benamingen kent als purperkleurige loopkever en paarse schallebijter.
[bewerk] Beschrijving
In Nederland en België is deze soort nog redelijk algemeen, hoewel plaatselijk zeldzaam. Deze kever heeft een vrij groot lichaam en een zwarte kleur met een wat violette glans op met name het borststuk en ook de dekschilden. De poten zijn groot en lang poten en vooraan de kop zitten de stevige kaken. Hiermee worden prooidieren als slakken, wormen en insectenlarven in stukjes geknipt en opgegeten. De maximale lengte is ongeveer 35 millimeter.
[bewerk] Algemeen
Deze kever komt voor in vrijwel heel Europa, zelfs in Scandinavië en Groot-Brittannië. Het habitat maakt deze soort weinig uit, zo wordt de kever aangetroffen in bossen en parken maar ook in tuinen. De paarse schallebijter is nachtactief en schuilt overdag onder stenen en houtblokken, om 's nachts op jacht te gaan. Ook de larve is een roofdier maar is veel langzamer en wacht de prooi af. Het imago is een zeer snelle renner waaraan maar weinig prooien ontsnappen. Deze kever heeft wel vleugels onder de dekschilden, maar kan daar niet mee vliegen.
[bewerk] Levenswijze
Hoewel er wel eens regenwormen worden gegeten, leeft deze soort voornamelijk van slakken en aan wortels vretende insectenlarven, waardoor deze kever bij tuinders een goede reputatie geniet. De larve leidt een verscholen bestaan net onder de grond tussen bladeren of onder stenen. Na tien maanden verpopt de larve, en als de kever uit de pop komt aan het begin van de herfst begint deze gelijk aan de winterslaap om deze pas in de lente actief te worden.
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Carabus violaceus op Wikimedia Commons. |