Wankelmotor
Van Wikipedia
De Wankelmotor, genoemd naar zijn constructeur Felix Wankel, is een type verbrandingsmotor dat niet als de normale motoren met cilinders en zuigers werkt maar met een rotor van bij benadering driehoekige doorsnee die in een trommel zit (zie diagram). In de open ruimten tussen de zijden van de driehoekige rotor en de trommel wordt een brandstof/luchtmengsel tot ontploffing gebracht waardoor de rotor een draaiende beweging krijgt omdat de vorm ervan zo is dat de verbrandingskamers groter worden bij rotatie.
Voordelen van de Wankelmotor zijn de compacte bouw, de enorme acceleratie, een minimum aan bewegende onderdelen en lage productiekosten. Nadelen van de Wankelmotor zijn een hoger olieverbruik, veroorzaakt door de problematische afdichting tussen de hoeken van de rotor en de trommelwand (de motoren hadden de neiging op dit punt sterk te slijten), en een vrij hoog brandstofverbruik. Door de ongunstige vorm van de verbrandingskamer is de ontsteking problematisch, en gaat relatief veel warmte verloren in de wand van de verbrandingskamer.
[bewerk] Wankelmotoren in auto's
De Wankelmotor werd het eerst toegepast bij het automerk NSU (later opgegaan in het Audi concern) die de motor verder verbeterd heeft en op de markt bracht in de NSU Ro 80.
Mercedes-Benz heeft met de Wankelmotor geëxperimenteerd van 1962 tot in het begin van de jaren '70. Ze hebben zowel kleine Wankelmotoren gebouwd voor hun sedans, maar ook een tweetal grotere voor een prototype genaamd de Mercedes-Benz C111. In 1969 was dat eerst een model met 3 rotors, goed voor 280 pk en in 1970 een model met 4 rotors dat een maximum leverde van meer dan 400 pk. Er is ook een Wankelmotor ingebouwd in een Mercedes 350SL, welke met 320 pk ruim 120 pk meer leverde dan de standaard 3,5 liter V8, maar toch ook 60 kilo lichter was. Deze auto is cadeau gedaan aan Felix Wankel, hoewel deze nooit in het bezit is geweest van een rijbewijs.
Door de oliecrisis is er uiteindelijk nooit een Mercedes met Wankelmotor in productie gegaan.
Ook het Franse merk Citroën heeft met de Wankelmotor geëxperimenteerd met samen NSU een "Comotor" opgericht in Luxemburg. Het zocht 500 trouwe klanten die bereid waren om, onder het waakzame oog van de firma en met de waarborg van optimale servicemogelijkheden, 30.000 km of meer per jaar te rijden met de vanaf 1 januari 1970 geproduceerde M 35. Het was een prototype afgeleid van het toenmalige model AMI 8, een 2+2 coupé met hydraulische ophanging zoals de DS, en uitgerust met een Wankelmotor van 497,5 cm³, goed voor 49 pk bij een toerental van 5500/minuut, en een topsnelheid van 144 km/u. Uiteindelijk werden er tussen 1970 en 1971 slechts 267 van geproduceerd.
Daarna waagde Citroën een stapje verder: in 1973 kreeg het Wankel-experiment een vervolg met de zogenaamde GS Birotor. De motor beschikte over twee rotors (in feite de verdubbeling van de M 35-motor) met een totale inhoud van 995 cm³: deze leverde 107 pk bij 6500 toeren per minuut, goed voor een topsnelheid van 175 km/u. De Wankelmotor zorgde wel voor een supergeruisloze en snelle versie van het populaire GS-model, maar het benzineverbruik was bijzonder hoog, en dat maakte de verkoop (vanaf februari 1974, in volle oliecrisis) zeker niet tot een succes. Omdat Citroën zich realiseerde dat het project geen succes zou kennen, werd de productie van de GS birotor reeds na 847 exemplaren stopgezet in 1975, zonder dat er een nieuw koetswerk voor werd ontwikkeld, wat de oorspronkelijke bedoeling was geweest.
Na 1977 is het Japanse Mazda nu het enige autobedrijf ter wereld die de Wankelmotor of rotatiemotor nog toepast. Vanaf 1978 eerst in het model RX-7, dat tot laat in de jaren '90 is geproduceerd en tegenwoordig in het model RX-8. Voor de Japanse thuismarkt zijn ook andere Mazda-modellen verkrijgbaar geweest met een Wankelmotor, zoals de Luce en Cosmo, en zelfs een bus(je)!.
[bewerk] Wankelmotoren in motorfietsen
In de motorfietswereld zijn diverse motoren met wankelmotor op de markt gebracht. De bekendste is wellicht de Nederlandse Van Veen OCR 1000, een zware en exclusieve motorfiets die in 1977 op de markt kwam en die gedurende korte tijd en in kleine oplage is gefabriceerd.
Maar er waren al eerder pogingen gedaan om wankelmotoren in motorfietsen te bouwen: De Duitse firma Hercules bracht al in 1974 een motorfiets met wankelmotor op de markt die een doorontwikkeling was van de NSU/Audi technologie.
Suzuki bracht in 1975 de Suzuki RE-5 op de markt, die een 500 cc enkel-schijfs wankelmotor bevatte. In 1978 werd de productie alweer gestaakt. (zie suzuki wankel)
Het Engelse Norton concern bracht van 1983 tot 1988 een, voor de politie bedoelde, motorfiets met twee-schijfs wankelmotor van 588 cc uit. Iets eerder was er zelfs een racemotor uitgerust met dezelfde motor die korte tijd uitkwam in de 750 cc klasse. Door onduidelijkheid over de bepaling van de juiste cilinderinhoud werd deze motor al snel weer teruggetrokken. Er werd een straatversie op de markt gebracht onder het type nummer RCW 588. De motor leverde een vermogen van 69,9 kW (95 PK) bij 9500 rpm en een maximaal koppel van 77,3 Nm bij 7500 rpm.
[bewerk] Externe link
| {{{afb_links}}} | Motoren | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
draaistroom | verbrandingsmotor | straalmotor | wankel | draaischijf | zuigermotor | diesel | dubbelzuiger | 2-takt | 4-takt | lijn | U-motor | V-motor | V-twin | L-twin | W-motor | kopklep | zijklep | schuivenmotor | ster | bayern | boxer | H-motor | inbouwmotor | K-motor | clip-on | hulp | zijboord | naaf | MR layout | FR layout | Lineaire inductiemotor (LIM) |
