Warmtestraling
Van Wikipedia
Warmtestraling is elektromagnetische straling die een object uitzendt als gevolg van de temperatuur van het object.
Inhoud |
[bewerk] De wet van Rayleigh-Jeans
In 1900 stelden Rayleigh en Jeans de volgende redenering voor warmtestraling voor;
- Stellen we ons een holle ruimte of caviteit voor met volume V waarvan de wanden een temperatuur T hebben, dan zenden deze wanden warmtestraling uit. In thermisch evenwicht vormt dit het zwarte lichaamspectrum bij temperatuur T. Bij dit evenwicht bestaat deze warmtestraling in de vorm van staande golven(wegens interferentie) met knopen op de wanden. In dit systeem is de totale energie in de caviteit niets anders dan de som van de energieën van alle mogelijke staande golven.
De spectrale stralingsenergiedichtheid wν is dan
met het aantal staande golven met frequentie ν, V het volume van de caviteit en ε = kT de gemiddelde energie van de golven. De stralingswet van Rayleigh-Jeans wordt dan:
of gegeven als functie van de golflengte λ
Deze wet komt enkel voor grote golflengten goed overeen met het experiment. Voor kleine golflengten gaat wν→∞ terwijl experimenteel wordt gevonden dat wν = 0 = 0. Dit onrealistisch gedrag staat bekend als de ultravioletcatastrofe.
[bewerk] Wet van Planck en de wet van Stefan-Boltzmann
De discrepantie tussen theorie en experiment werd opgelost door Planck. Hij moest hiervoor echter wel een hypothese invoeren die volledig afweek van de klassieke concepten.
- De energie van een elektromagnetische golf is gekwantiseerd.
of anders gezegd, de golven in de caviteit konden enkel nog energieën hebben van de vorm ε = nhν waarbij n een geheel getal is.
De stralingsenergiedichtheid wordt in dit geval
of in functie van de golflengte λ
zodat de spectrale exitantie (energie die per seconde per vierkante meter per golflengte) volgens de wet van Planck wordt
Wordt dit nu over alle golflengten geintegreerd dan wordt dit
of de wet van Stefan-Boltzmann
-
- E = σT4
die aangeeft hoeveel energie een voorwerp per seconde verliest per oppervlakte-eenheid.
De golflengte in het spectrum van de warmtestraling van een object die het meest intens is wordt gegeven door
-
- λmaxT = 2.897756x10 − 3mK
zodat uit het licht dat een voorwerp uitzendt meteen de temperatuur kan afgeleid worden. Dit is de wet van Wien.
[bewerk] Enkele voorbeelden
[bewerk] Warmteverlies in woningen
Warmtestraling is, samen met conductie en convectie, een manier waarop warmte uit een gebouw ontsnapt. Warmteverlies door straling speelt vooral een rol in spouwmuren, ramen en bij de overgang van de binnenmuur naar de binnenomgeving. Daarom worden in spouwmuren en ramen speciale lagen (met een kleine emissiecoëfficiënt) toegepast.
[bewerk] Schatting energie-output en kleur van de zon
De oppervlaktetemperatuur van de zon is ongeveer 5780K zodat uit de wet van Stefan-Boltzmann volgt dat de zon ongeveer
E = σT4 = 6.32x104
Watt per vierkante meter uitstraalt of een totaal van 3.86x1026 Watt voor de gehele zon.
Uit de laatste wet kunnen we afleiden wat de golflengte van het licht is die de zon het meest uitzendt:
Dit is groen licht, het licht waar ook het menselijk oog de grootste gevoeligheid heeft.
Deze laatste wet geldt niet enkel voor sterren of hoogovens maar ook bijvoorbeeld voor mensen. Een persoon met een lichaamstemperatuur van 37°C(310K) zal vooral licht uitzenden met een golflengte van 9.34μm. Dit is infrarood licht, en verklaart ook waarom warmtestraling vaak onterecht wordt verbonden aan infrarode straling (onterecht omdat bij hete voorwerpen de maximale intensiteit bij steeds kortere golflengten zal liggen.)
Hierbij is:
λ: de golflengte van de warmtestraling;
h: 6,6261•10-34 Js, de constante van Planck;
c: 2,99792458•108 ms-1, de lichtsnelheid;
e: het grondtal van de natuurlijke logaritme;
k: 1,3807•10-23 JK-1, de constante van Boltzmann;
T: de temperatuur van het oppervlak uitgedrukt in kelvin;
σ: 5,67051(19)•10-8 W m-2K-4, de constante van Stefan-Boltzmann
Voor een niet-zwart oppervlak is de uitgestraalde energiestroom kleiner dan die van een zwart lichaam; bovenstaande uitdrukkingen moet dan vermenigvuldigd worden met de emissiecoëfficiënt ε, die afhankelijk is van het materiaal van het oppervlak en tussen 0 en 1 ligt:
materiaal | ε (richtwaarde) |
---|---|
aluminiumfolie | 0,1 |
gewalst plaatstaal | 0,65 - 0,70 |
glas | 0,94 |
papier | 0,95 |
witte verf, hoogglans | 0,90 |
zwarte verf, mat | 0,97 |
Zie ook warmte, Wet van Kirchhoff, Verdelingswet van Planck, zwart spectrum, zwarte straler