Zwarte mamba
Van Wikipedia
| Zwarte mamba | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Dendroaspis polylepis Günther, 1864 |
De zwarte mamba (Dendroaspis polylepis) is een slang uit de familie gifslangen (Elapidae).
[bewerk] Beschrijving
De kleur is grijs tot zeer donkergrijs maar zelden zwart, en meestal een beige tot bruin-witte buik. De zwarte mamba heeft een smalle kop met zeer grote en gladde schubben. De binnenzijde van de bek is blauwzwart maar omdat de slang nooit met opengesperde bek dreigt of prooien lokt is het waarom hiervan niet bekend. De jongen zijn lichtgrijs of groenig maar zijn uit het ei al giftig (net als alle andere gifslangen). De zwarte mamba wordt niet erg dik maar wel vier meter lang hoewel veel exemplaren nog geen drie meter zijn; het is de langste gifslang in Afrika. Ook is de zwarte mamba de snelste slang ter wereld, hij kan op korte afstand een snelheid van 16 tot 20 km/h behalen.
[bewerk] Lengte en giftigheid
Deze slang staat bekend om de extreme giftigheid waardoor een beet dodelijk af kan lopen als er niet medisch gehandeld wordt. Het gif werkt verlammend en kan de ademhaling stoppen, maar is slechts tijdelijk werkzaam. Nadat de verlammingsverschijnselen zijn verdwenen kan men volledig herstellen. Er is een serum maar sommige mensen zijn daar allergisch voor wat de situatie alleen maar erger maakt. De zwarte mamba wordt als hij in het nauw wordt gedreven agressief en valt aan, maar zal vluchten als de kans zich voordoet. Op korte afstand is de slang erg snel waardoor het vrijwel onmogelijk is om een beet af te weren. Met name langere exemplaren zijn sneller en hebben een groter bereik.
[bewerk] Algemeen
De zwarte mamba komt voor in het zuidelijke deel van Afrika, in een waslijst aan landen met Angola, Zaïre en Kenia als noordelijke grens. Het leefgebied bestaat uit zeer droge en warme gebieden, maar niet in woestijnen en halfwoestijnen; velden en akkers met bomen zijn favoriet. De slang verplaatst zich in laaghangende takken of op de bodem, en gebruikt het hol van een ander dier soms als permanente schuilplaats. Het voedsel bestaat voornamelijk uit kleine zoogdieren en vogels.
