Árpádowie
Z Wikipedii
Árpádowie - dynastia książąt (889-1001), a następnie królów węgierskich (do 1301). Pierwsza węgierska dynastia narodowa.
[edytuj] Dzieje
Za założyciela uznawany jest prawie legendarny Árpád, wódz plemion ugrofińskich, które osiedliły się w kotlinie karpackiej, zwanej dziś niziną węgierską. Od niego też została wzięta nazwa dynastii.
Prawnuk Árpáda, Géza (zm. 997 r.) ochrzcił się w 974 r. Do trwałego schrystianizowania Węgrów przyczynił się jego syn Wajk, który na chrzcie w 997 r. przyjął imię Stefana. W sposób bezwzględny podporządkował on sobie wszystkie plemiona madziarskie. W Święto Bożego Narodzenia w 1000 r. został koronowany na króla Węgier. Zmarł w 1038 r. Mając na uwadze jego zasługi dla chrześcijaństwa 45 lat później został uznany za świętego oraz patrona dynastii i Węgier (stąd określenie Korona Świętego Stefana).
Árpádowie systematycznie powiększali swe władztwo. W 1089 r. Władysław I Święty włączył się do walk o Królestwo Chorwacji po śmierci tamtejszego króla Zwonimira (był jego szwagrem). Ostatecznie oba królestwa połączone zostały unią personalną w 1102 r.
W skład monarchii węgierskiej wchodziły już tereny Słowacji (tzw. Górne Węgry), Siedmiogrodu i Sławonii. Pod koniec XII w. Árpádowie podporządkowali sobie również ziemię halicko-włodzimierską (rywalizowali na tym terenie m.in. z Polakami). W 1215 r. Koloman, młodszy syn króla Andrzeja II został ogłoszony królem Halicza. jednak już w następnym roku musiał zrezygnować z tego tytułu.
Dynastia wygasła na królu Andrzeju III w 1301 r. Do walk o tron węgierski włączyli się Wittelsbachowie i Przemyślidzi. Ostatecznie w 1307 r. koronę otrzymali Andegawenowie z Neapolu w osobie Karola Roberta. Był wnukiem Marii, siostry króla Władysława IV Kumana, przedostatniego władcy Węgier z dynastii Árpádów.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Genealogia dynastii w: M.Marek, Genealogy.Eu]