Żelazocyjanek
Z Wikipedii
Żelazocyjanek - inaczej cyjanożelazin lub prawidłowo heksacyjanożelazian II, to ogólna nazwa dla soli kompleksowych, w których funkcję anionu pełni kompleks żelaza II (Fe+2) z grupami cyjankowymi (CN-) o ogólnym wzorze: [Fe(CN)6]4-. Żelazocyjanki posiadają w roztworze zwykle barwę żółtą. Najbardziej znanym żelazocyjankiem jest dobrze rozpuszczalny w wodzie żelazocyjanek potasu: K4[Fe(CN)6]. Logarytm stałej trwałości kompleksu żelazocyjanku potasu wynosi: logβ6 = 24.
Z jonami żelaza III (Fe+3) żelazocyjanki tworzą osad błękitu pruskiego.
Zobacz też żelazicyjanek.