23 okręgi specjalne (Tokio)

Z Wikipedii

23 okręgi specjalne (特別区 tokubetsuku) są samorządnymi, specjalnymi jednostkami terytorialnymi, posiadającymi autonomiczną władzę, należącymi do centralnej, najbardziej zaludnionej części Tokio. Tak zorganizowane okręgi znajdują się tylko w Tokio. Po japońsku nazywają się nijūsanku (23 区), co znaczy "23 okręgi".

23 okręgi specjalne (na mapie żółte)
23 okręgi specjalne (na mapie żółte)
23 okręgi specjalne
23 okręgi specjalne

Wyjątkowość okręgów polega na tym, że mimo posiadania autonomii lokalnej rady muszą bezkonfliktowo funkcjonować razem w jednym, wielkim obszarze Tokio. Z tego powodu niektóre służby publiczne są zarządzane przez radę metropolii Tokio. Są to system wodociągowy i kanalizacja oraz straż pożarna.

Aby zapewnić działanie wspólnych służb publicznych rada metropolii Tokio przekazuje 23 okręgom specjalnym ze swojego budżetu część podatków lokalnych, które normalnie zasilają budżet miasta, co pozwala na sfinansowanie lokalnej administracji.

Słowo "specjalne" odróżnia je od pozostałych okręgów (区 ku) innych głównych miast japońskich. Przed 1943 okręgi Tokio nie różniły się od okręgów Osaki czy Kioto. W 1943, gdy zostały połączone rady miasta i prefektury we wspólną radę metropolii, okręgi zostały jej bezpośrednio podporządkowane.

W latach 1970. okręgi uzyskały większą autonomię niż okręgi innych miast, stając się bardziej miastami niż okręgami. Każdy z okręgów specjalnych ma wybieranego burmistrza (区長; kuchō) i radę (区議会 kugikai).

W 2000 parlament japoński zadecydował, że okręgi specjalne staną się lokalnymi jednostkami terytorialnymi (地方公共団体 chihō-kōkyō-dantai), mającymi prawa podobne do miast. Posiadają one własne służby miejskie, jak np. zbieranie i przetwarzanie odpadków.

Okręgi mają od 10 km² do 60 km² oraz od 40 000 do 830 000 ludności. Setagaya ma najwięcej ludności zaś Ōta największą powierzchnię.

Zaludnienie 23 okręgów specjalnych wynosi 8,34 mln (1 września 2003), co stanowi około dwu trzecich populacji Tokio i jedną czwartą populacji obszaru metropolii Tokio. Gęstość zaludnienia wynosi 13 300 osób/km2.

[edytuj] Lista okręgów specjalnych

Nazwa Kanji Zaludnienie Gęstość zaludn.
(na km²)
Powierzchnia
(km²)
Główne dzielnice
Adachi 足立区 621 848 11 688,87 53,20 Kitasenju, Takenotsuka
Arakawa 荒川区 186 275 18 262,25 10,20 Arakawa, Nippori, Minamisenju
Bunkyō 文京区 181 065 16 009,28 11,31 Hongo, Yayoi, Hakusan
Chiyoda 千代田区 37 988 3 263,57 11,64 Nagatacho, Kasumigaseki, Otemachi, Marunouchi, Akihabara, Yurakucho, Iidabashi
Chūō 中央区 81 996 8 078,42 10,15 Ginza, Nihonbashi, Kachidoki
Edogawa 江戸川区 637 571 12 787,22 49,86 Kasai, Chūō
Itabashi 板橋区 525 969 16 349,67 32,17 Itabashi, Takashimadaira
Katsushika 葛飾区 426 403 12 238,89 34,84 Tateishi, Aoto, Koiwa
Kita 北区 327 086 15 885,67 20,59 Akabane, Oji, Tabata
Kōtō 江東区 398 805 10 111,69 39,44 Kiba, Ariake, Kameido, Toyocho
Meguro 目黒区 255 833 17 403,61 14,70 Meguro, Nakameguro, Jiyugaoka
Minato 港区 167 098 8 215,24 20,34 Odaiba, Shinbashi, Shinagawa, Roppongi, Toranomon, Aoyama, Azabu, Hamamatsucho, Tamachi
Nakano 中野区 313 325 20 097,82 15,59 Nakano
Nerima 練馬区 674 826 14 012,17 48,16 Nerima, Oizumi, Hikarigaoka
Ōta 大田区 661 157 11 119,36 59,46 Omori, Kamata, Haneda
Setagaya 世田谷区 829 624 14 284,16 58,08 Setagaya, Sangenchaya, Shimokitazawa, Tamagawa
Shibuya 渋谷区 201 524 13 337,13 15,11 Shibuya, Harajuku, Yoyogi, Ebisu, Hiroo
Shinagawa 品川区 332 536 14 636,27 22,72 Shinagawa, Oimachi, Gotanda
Shinjuku 新宿区 297 135 16 299,23 18,23 Shinjuku, Takadanobaba, Okubo, Kagurazaka, Ichigaya
Suginami 杉並区 530 307 15 588,10 34,02 Koenji, Kamiogi, Asagaya
Sumida 墨田区 221 093 16 079,49 13,75 Kinshicho
Toshima 豊島区 252 764 19 428,44 13,01 Ikebukuro, Senkawa, Komagome
Taitō 台東区 162 685 16 139,38 10,08 Ueno, Asakusa
Ogółem 8 324 913 13 500,22 616,65

[edytuj] Zobacz też

[edytuj] Linki zewnętrzne