Ablatyw
Z Wikipedii
Ablatyw (łac. ablativus) - forma charakterystyczna dla łaciny, która jako jedyny język europejski przechowała ten przypadek z pierwotnego zestawu ośmioprzypadkowej deklinacji praindoeuropejskiej. Łaciński ablativus odpowiada na pytania od kogo? od czego? skąd?, a oprócz tego spełnia też rolę narzędnika i miejscownika na zasadzie synkretyzmu przypadków (w łacinie nie ma oddzielnego narzędnika a miejscownik jest w zasadzie w zaniku). Jako osobny przypadek występuje ablatyw w sanskrycie.
W językach słowiańskich ablatyw zlał się z dopełniaczem. Przykładem użycia ablatywu w archaicznej polszczyźnie jest przysłowie gość nie w porę gorszy Tatarzyna, w znaczeniu od Tatarzyna. Jest to typowy, znany z gramatyki łacińskiej, ablativus comparationis. We współczesnej polszczyźnie jego funkcję przejął dopełniacz z przyimkiem od.
