Agranulocytoza
Z Wikipedii
Agranulocytoza (gr.a - nie, łac. granulum - ziarnko, gr. kýtos - komórka) - to ciężka, często śmiertelna choroba krwi polegająca na drastycznym niedoborze krwinek białych - granulocytów obojętnochłonnych w wyniku zniszczenia granulocytów bądź ich prekursorów w szpiku kostnym na skutek działania przeciwciał bądź substancji toksycznych. Objawia się upośledzeniem odporności i rozwojem zakażeń, najczęściej w jamie ustnej na migdałkach w postaci owrzodzeń. W leczeniu próbuje się określić i opanować przyczynę zaburzeń, dążąc do eliminacji czynnika szkodliwego. Obowiązuje ochrona przed zakażeniami, natomiast kiedy już pojawi się infekcja, stosuje się silne antybiotyki. Ponadto podaje się czynniki wzrostowe dla neutrofili: G-CSF i GM-CSF. Wśród substancji wywołujących agranulocytozę znajdują się liczne leki, np. pirazolony (metamizol, składnik aktywny pyralginy, aminofenazon, składnik pyramidonu), a także tiouracyl.
