Bahram V
Z Wikipedii
Bahram V, znany również jako: Bahram Gur - władca Persji z dynastii Sasanidów, syn Jazdegirda I. Tron odziedziczył 420/421 po nagłej śmierci (morderstwo?) ojca, panował do 438. Ze zmiennym szczęściem prowadził wojny z Bizancjum, odparł też najazd Heftalitów, przede wszystkim jednak zasłynął wśród potomnych jako kochający uciechy życia i wrażliwy na dolę ludu władca.
Nazywano go Gur (pahl. dosł. onager), jako że z zamiłowaniem polował na onagery, niewielkie zwierzęta z rodziny koniowatych. Jest bohaterem licznych perskich i arabskich legend. Swe dzieła poświęcili mu Omar Chajjam, Firdausi, Hamza z Isfahanu. Z jego osobą wiąże się także dość wiarygodny przekaz o pochodzeniu Cyganów.
Współcześni historycy widzą w nim jednak władcę stosunkowo słabego, nadmiernie ulegającego duchownym i możnowładztwu.