BTR-40

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

BTR-40 Бронетранспортер БТР-40

Transporter opancerzony BTR-40
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Fabryka Samochodów im. W. Mołotowa w Gorkim (GAZ)
Trakcja	kołowa
Typ	transporter opancerzony
Załoga	2+8
Historia
Prototyp	1947
Lata produkcji	1948-1960
Dane techniczne
Silnik	Gaźnikowy 4-suwowy, 6-cylindrowy GAZ-40
Moc	80 KM
Transmisja	mechaniczna
Moc jedn.	15 KM/t
Wymiary
Długość maksymalna	5,00 m
Szerokość	1,90 m
Wysokość	2,20 m
Wysokość maksymalna	1,83 m
Prześwit	0,40 m
Masa
Masa własna	4,3 t
Pojemność zbiorników paliwa	122 l
Opancerzenie
Typ pancerza	spawany z płyt walcowanych
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	80 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Zasięg	430 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Strzeleckie	1 km SGMB kal. 7,62 mm
Inne uzbrojenie	broń osobista załogi i desantu
Wyposażenie dodatkowe
wciągarka z liną o dł. 70 m i max. sile ciągu 4500 kg
Użytkownicy
ZSRR, Polska, NRD

Transporter opancerzony BTR-40 (ros. Бронетранспортер БТР-40) – radziecki kołowy transporter opancerzony o napędzie 4 x 4, opracowany i produkowany w Fabryce Samochodów im. W. Mołotowa (GAZ) w Gorki.

[edytuj] Historia

W 1947 roku w biurze projektowym zakładów GAZ pod kierunkiem W. A. Dedkowa rozpoczęto prace nad kołowym, dwuosiowym transporterem opancerzonym o napędzie wszystkie koła, który miał być następcą, wycofanego już z produkcji, samochodu pancernego BA-64B. Projekt takiego transportera otrzymał oznaczenie BTR-40.

Głównym konstruktorem transportera był inż. W. K. Rubcow a współpracowali z nim inż. L. W. Kostikin i inż. P. I. Muziukin. Konstrukcja została oparta na terenowym samochodzie ciężarowym GAZ-63, który produkowany był od 1946 roku.

Konstruktorzy w transporterze BTR-40 zastosowali samonośne nadwozie, co było nowością w produkowanych w ZSRR pojazdach. Podwozie zastosowane w transporterze zostało skrócone w porównaniu do podwozia samochodu GAZ-63. Do jego napędu zastosowano także mocniejszy silnik. Układ przeniesienia napędu i sztywne mosty napędowe były identyczne jak w samochodzie GAZ-63. Zastosowano natomiast dodatkowo amortyzatory hydrauliczne do zawieszenia kół. Transporter wyposażony był w radiostację 10RT-12 o zasięgu 20-25 km.

Transporter BTR-40 był przystosowany do przewozu 2 członków załogi oraz 8 żołnierzy desantu.

Seryjna produkcję transportera BTR-40 rozpoczęto w 1948 roku. Produkowany był w wielu wersjach. Produkcję zakończono w 1960 roku, przy czym wersja przystosowana do poruszania się po torach kolejowych BTR-40ŻD była produkowana do 1969 roku.

[edytuj] Wersje produkcyjne

Prototyp BTR-40 był zbudowany w dwóch wariantach:
- uzbrojonej – z uzbrojeniem składającym się z 2 sprzężonych ze sobą wielkokalibrowych karabinów maszynowych kal. 14,5 mm ustawionych na obrotowej podstawie i osłoniętych z przodu i z boku płytami pancernymi
- bez uzbrojenia stałego (ta wersja stanowiła podstawę produkcji seryjnej)
BTR-40A – zmienione ukształtowanie pancerza, uzbrojona w dwa sprzężone ze sobą karabiny maszynowe kal. 14,5 mm. Opracowana w1950 roku.
BTR-40W – zastosowano w nim koła o regulowanym ciśnieniu w oponach. Opracowana w 1956 roku
BTR-40B – wersja całkowicie opancerzona, także szczelnym pancerzem od góry. Transporter posiadał urządzenie filtrująco-wentylujące oraz urządzenia przystosowujące go do działań w przypadku ataku chemicznego lub biologicznego. W tej wersji zastosowano także podstawę do zamontowania karabinu maszynowego o kal. 12,7 mm lub 14,5 mm, choć w standardowej wersji nie był on uzbrojony a do walki służyło tylko uzbrojenie żołnierzy desantu. Transporter w tej wersji był przeznaczony do działań zwiadowczych. Opracowana w 1957 roku
BTR-40ŻD – wersja przystosowana do jazdy po torach kolejowych. Do jazdy po szynach służyły dodatkowe małe koła montowane z przodu i z tyłu na specjalnych wspornikach. Opracowana w 1959 roku.
Typ 55 - transporter BTR-40 produkowany, na licencji, w Chinach.

[edytuj] Służba

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
BTR-40

Transporter opancerzony BRT-40 od momentu wejścia do produkcji seryjnej w 1948 roku był wprowadzany do użycia w armii radzieckiej.

Pod koniec 1949 roku także zaczęły go otrzymywać inne armie państw należących do Układu Warszawskiego, w tym także Polska, gdzie był podstawowym typem transportera opancerzonego. Użytkowany w tych armiach do początków lat siedemdziesiątych. Według niepewnych źródeł Polska posiadała 60 transporterów BTR-40.

Pod koniec lat pięćdziesiątych i na początku sześćdziesiątych transporter ten sprzedawany był również do państw arabskich i afrykańskich.

[edytuj] Linki zewnętrzne

Zdjęcia

Radzieckie i rosyjskie pojazdy wojskowe z okresu po 1945 roku
Czołgi
PT-76 \| IS-4 \| T-10 \| T-54 \| T-55 \| T-62 \| T-64 \| T-72 \| T-80 \| T-90
Działa samobieżne
SU-122-54 \| ZSU-23-4 \| ZSU-57-2 \| ASU-57 \| ASU-85 \| 2S1 \| 2S3 \| 2S4 \| 2S5 \| 2S7 \| 2S9 \| 2S19 \| 2S23
Transportery opancerzone	Bojowe wozy piechoty
BTR-40 \| BTR-50 \| BTR-60 \| BTR-70 \| BTR-80 \| BTR-152 \| BTR-D	BMP-1 \| BMP-2 \| BMP-3 \| BMD-1 \| BMD-2 \| BMD-3
Pojazdy rozpoznawcze	Ciagniki artyleryjskie i inne pojazdy
BRDM-1 \| BRDM-2 \| BRM-1 \| BRM-3	ATS \| BAW \| MTLB \| PTS-M \| GAZ-69 \| UAZ-469
Pojazdy prototypowe i doświadczalne