Cerkwica

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Cerkwica
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	gryficki
Gmina	Karnice
Położenie	54° 1' N 15° 7' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	1200
Strefa numeracyjna (do 2005)	91
Kod pocztowy	72-342
Tablice rejestracyjne	ZGY
Położenie na mapie Polski Cerkwica

Cerkwica (niem. Zirkwitz) – wieś w Polsce na Równinie Gryfickiej, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w gminie Karnice, przy drogach DW103 i DW110. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

[edytuj] Historia

Miejscowość o rodowodzie średniowiecznym, położona przy trakcie z Trzebiatowa do Kamienia Pomorskiego. W 1124 roku w Cerkwicy odbył się uroczysty chrzest ludności Pomorza Zachodniego przeprowadzony przez misjonarza św. Ottona z Bambergu. W 1287 roku wieś została przekazana na uposażenie klasztoru norbertanek w Trzebiatowie. Po sekularyzacji majątków zakonnych w XVI wieku Cerkwica znalazła się w rękach prywatnych właścicieli. W XVIII wieku należała do Petera Ernesta von Woedtke, który w 1743 roku sprzedał ją Georgowi Laurenzowi von Kamee. Ten jednak nie przejął majątku, a odstąpił go ponownie rodzinie von Woedtke. Pod koniec XVIII wieku majątek nabył Richard von Münchow. Nie posiadał go jednak długo i odsprzedał szybko Cerkwicę Georgowi Juliusowi von Osten. W XIX wieku właścicielem był Johann Jakub Zitzwitz, który przekazał te dobra w dzierżawę rodzinie von Dulong. Administratorzy nie wywiązywali się jednak ze swoich zobowiązań i zubożyli majątek. W 1890 roku folwark nabył oficer pruski, Wilhelm von Sydow. W rękach von Sydowów Cerkwica była do II wojny światowej.

[edytuj] Zabytki

Na wzgórzu Dzwonnik cmentarz zachowanymi zabytkowymi nagrobkami i kościół w stylu gotyckim z przełomu XIV i XV wieku, z drewnianą wieżą z XIII wieku.
kamienna studnia św. Ottona z XII wieku, a przy niej pomnik z XIX wieku upamiętniający chrzest Pomorzan w 1124 roku.
neoklasycystyczny dwór rodziny von Sydow z przełomu XIX i XX wieku.
park dworski o powierzchni 19 hektarów.
pozostałości zabudowań folwarcznych z XIX wieku.