Chemia supramolekularna
Z Wikipedii
Chemia supramolekularna - dział chemii organicznej zajmującej się "nadcząsteczkowymi" strukturami, które powstają spontanicznie na skutek słabych oddziaływań międzycząsteczkowych takich jak: siły Van Der Waalsa czy słabe wiązania wodorowe.
Wiele cząsteczek ma skłonność do spontanicznego łączenia się w regularne struktury, które często mają inne własności niż wolne, wyjściowe cząsteczki. Typowym przykładem struktury nadcząsteczkowej jest helisa DNA, która składa się z dwóch polimerycznych cząsteczek kwasów nukleinowych połączonych razem słabymi wiązaniami wodorowymi.
Chemia supramolekularna zajmuje się z jednej strony badaniem już istniejących, naturalnych struktur supramolekularnych takich jak: błony komórkowe, DNA, czy kompleksy enzymów z koenzymami a z drugiej projektowaniem i syntezą zupełnie nowych, nie występujących w naturze struktur takich jak; suche kolumnowe elektrolity, nanorurki, ciekłe kryształy i wiele innych: dendrymer, eter koronowy, związek makrocykliczny, monenzyna.
