Eduardo Camaño
Z Wikipedii
| Eduardo Camaño | ||
|
||
| Funkcja | Prezydent Argentyny | |
| Okres urzędowania | 31 grudnia 2001 - 1 stycznia 2002 | |
| Poprzednik | Adolfo Rodríguez Saá | |
| Następca | Eduardo Duhalde | |
| Data urodzenia | 17 czerwca 1946 | |
| Miejsce urodzenia | Buenos Aires | |
| Zawód | Prawnik | |
| Partia polityczna | Partia Justycjalistyczna | |
Eduardo Oscar Camaño (urodzony 17 czerwca 1946 w Buenos Aires) jest argentyńskim politykiem, zasiadającym w Izbie Deputowanych tego kraju. Jest też byłym prezydentem kraju na okres dwóch dni. Ten członek Partii Justycjalistycznej (peronistów) reprezentuje prowincję Buenos Aires.
W wyniku bezprecedensowego kryzysu ekonomicznego, który wybuchł pod koniec 2001 roku zmuszony został do rezygnacji prezydent Fernando de la Rua, reprezentujący Partię Radykalną, urząd prezydenta objął początkowo przewodniczący Senatu, Ramón Puerta (peroniska), zanim Kongres nie wybrał na to stanowisko Adolfo Rodrígueza Saá. Saá piastował urząd tylko zaledwie tydzień, kiedy i on zrezygnował.
Konstytucja Argentyny nie zna pojęcia "pełniącego obowiązki prezydenta" (chyba że niezdolnego do pełnienia swoich funkcji urzędującego szefa państwa czasowo zastępuje, kiedy stanowisko nie jest opróżnione, odpowiednia osoba). W momencie, kiedy prezydent umiera, składa rezygnację lub zostaje usunięty ze stanowiska, jego funkcję przejmuje wiceprezydent na okres potrzebny do dokończenia mandatu. Jednakże w czasie owych zawirowań na szczycie funkcja wieceprezydenta była nieodsadzona. W takich wypadkach następnymi w linii są kolejno przewodniczący Senatu i Izby Deputowanych.
Jednakże Puerta, po rezygnacji de la Rui, oznajmił, iż będzie prezydentem tylko do czasu potrzebnego na wybór następcy przez Kongres. Zaś po dymisji Saá, kiedy zaprzysiężono przewodniczącego Izby Deputowanych Camano, on także zadeklarował, iż nie przyjmuje urzędu na dłużej, tylko do czasu potrzebnego na wyłonienie kolejnego przez Kongres. Po dwóch dniach kadencji Camano (31 grudnia 2001 - 1 stycznia 2002) został nim były wiceprezydent i gubernator Buenos Aires Eduardo Duhalde, który dokończył kadencję de la Rui. Tak więc w okresie zaledwie kilkunastu dni Argentyna miała pięciu kolejnych prezydentów.
Dziś Camano, który wciąż jest członkiem Kongresu, jest przewodniczącym peronistów i jednym z liderów frakcji popierającej Dhualdego, a stojącej w partyjnej opozycji do Néstora Kirchnera, mimo iż popierają go jako reprezentanta partii na fotelu prezydenta.
