Edward FitzGerald, 7. książę Leinster
Z Wikipedii
Edward FitzGerald (6 maja 1892 - 8 marca 1976), brytyjski arystokrata irlandzkiego pochodzenia, młodszy syn Geralda FitzGeralda, 5. księcia Leinster i lady Hermione Duncombe, córki 1. barona Feversham. Nie był przewidziany do dziedziczenia tytułu książęcego, ale po bezpotomnej śmierci dwóch starszych braci został w 1922 r. 7. księciem Leinster.
Był ostatnim księciem który rezydował w Irlandii. Po powstaniu Wolnego Państwa Irlandzkiego w 1922 r. sprzedał wiejską rezydencję FitzGeraldów, Carton House, i przeprowadził się do Anglii.
Leinster był nałogowym hazardzistą. Jego tryb życia wpędził rodzinę w ogromne długi i zmusiło ją do wyprzedaży majątku. Długi były tak wielkie, że na ich pokrycie nie wystarczały spore przecież dochody z dóbr rodzinnych (ok. 800 000 funtów rocznie). Trzykrotnie ogłaszał bankructwo.
Książę był bliskim przyjacielem króla Edwarda VIII. W 2003 r. ujawniono, że był kochankiem żony króla, Wallis Simpson.
12 czerwca 1913 r. poślubił śpiewaczkę May Etheridge (zm. 11 lutego 1935), córkę Jessego Etheridge'a. Edward i May mieli razem jednego syna:
Z piewszą żoną rozwiódł się w 1930 r. FitzGerald żenił się jeszcze trzykrotnie - 1 grudnia 1932 r. z Raffaelle Kennedy, córką Roberta Kennedy'ego, z którą rozwiódł się w 1946 r. ; 11 marca 1946 r. z Jessie Smither (zm. 1960), córką Alfreda Smithera; w 1965 r. z Vivien Felton. Nie miał dzieci z tych małżeństw.
Książę popełnił samobójstwo w swoim mieszkaniu w Londynie w 1976 r. Tytuł książęcy odziedziczył jego jedyny syn.
| Poprzednik Maurice FitzGerald, 6. książę Leinster |
Książę Leinster 1922-1976 |
Następca Gerald FitzGerald, 8. książę Leinster |
