Gabriel Wojniłłowicz
Z Wikipedii
Gabriel Wojniłłowicz - polski wojskowy, oficer, szlachcic.
Dowódca pułku kalnickiego Kozaków regestrowych (jako Wonniłowicz) w bitwie pod Żółtymi Wodami w roku 1648.
Wysłany w poselstwie do Tuhaj-Beja, został wzięty do niewoli.
Po powrocie z niewoli przez dwa lata był rotmistrzem na służbie u księcia Jeremiego Wiśniowieckiego, potem był porucznikiem u Stanisława Rewery Potockiego. Brał udział w bitwie pod Białą Cerkwią w 1651 r. oraz w bitwie pod Buczaczem w 1655 r.
W 1655 roku Szwedzi wkroczyli do Polski, Wojniłłowicz ze swoim oddziałem wycofał się do Małopolski i wystapił przeciw Szwedom. Zajął Krosno.
Prowadził działania partyzanckie w okolicach Nowego Sącza, Niepołomic, Bochni wycinając szwedzkie garnizony. Wojniłłowicz brał udział w bitwie pod Jarosławiem, zamknięciu wojsk szwedzkich w widłach Sanu i Wisły. Awansował na porucznika królewskiej chorągwi kozackiej. W czasie bitwy pod Warką w 1656 r. dowódca, u Czarnieckiego, hetmańskiego pułku jazdy (ok. 500-600 koni).
W czasie wyprawy na Prusy był w randze pułkownika doradcą wojskowym hetmana litewskiego Wincentego Gosiewskiego. Dowodził Tatarami budziackimi prowadzonymi przez Subhana Ghazi Agę w bitwie pod Prostkami niedaleko Ełku. Ich zadaniem było rozpoznanie brodów, ataki na tyłach wojsk. Po walce Tatarzy zostali puszczeni samopas i pustoszyli ziemie pruskie.
Wojniłłowicz zginął gdzieś na Zadnieprzu.
[edytuj] Ciekawostki
Jego życiorys posłużył Henrykowi Sienkiewiczowi do stworzenia postaci literackiej Andrzeja Kmicica w powieści historycznej Potop.
