Geschützwagen Tiger
Z Wikipedii
Geschützwagen Tiger | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Trakcja | gąsienicowa |
Typ | działo samobieżne |
Załoga | 7 osób |
Historia | |
Prototyp | 1943 - 1945 |
Dane techniczne | |
Silnik | 12-cylindrowy, gaźnikowy, chłodzony cieczą silnik rzędowy typu Maybach HL 230P45 o pojemności 23 095 cm³ |
Moc | 515 kW (700 KM) |
Transmisja | mechaniczna |
Wymiary | |
Długość maksymalna | 13 100 mm |
Szerokość | 3270 mm |
Wysokość | 3150 mm |
Masa | |
Masa bojowa | 58 400 kg |
Opancerzenie | |
Typ pancerza | stalowy |
Grubość pancerza | 16 - 30 mm |
Osiągi | |
Prędkości maksymalne | |
Na drodze | 35 km/h |
Zdolność pokonywania przeszkód | |
Ściany pionowe | 750 mm |
Zasięg | 200 (droga) km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Artyleryjskie | zależne od wersji |
Strzeleckie | 2 x km MG 34 lub MG 42 kal. 7,92 mm (2000 naboi) |
Geschützwagen Tiger (Gsw Tiger, Gw Tiger)- prototyp podwozia działa samobieżnego na którym montowane miały być ciężkie działa polowe. Podwozie miało być pochodna podwozia zastosowanego w prototypowym czołgu VK 4501 (P). Zależnie od wersji pojazd miał być uzbrojony w:
- armatę 17 cm K72 L50 kalibru 170 mm (zapas amunicji 12 naboi).
- haubicę 21 cm Mrs 18/1 kalibru 210 mm.
- moździerz 30,5 cm GrWr L/16 kalibru 305 mm.
We wszystkich projektowanych wersjach działo miało dysponować możliwością wychylania uzbrojenia w pionie w zakresie od 0° do 50°, a w poziomie po 5° w obie strony.
Prace nad podwoziem Gw Tiger rozpoczęto w 1943, ale do zakończenia wojny zbudowano tylko pojedynczy prototyp.
[edytuj] Bibliografia
- Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.