Izoterma DI
Z Wikipedii
Izoterma DI, czyli izoterma Dubinina-Izotowej lub inaczej izoterma bi-DR jest to kombinacja liniowa 2 izoterm Dubinina-Raduszkiewicza (DR). Twórcy teorii objętościowego zapełniania mikroporów (TOZM) bardzo wcześnie dostrzegli niemożność opisania niektórych układów doświadczalnych za pomocą izotermy DR i wprowadzili to proste równanie w celu opisania adsorpcji w układach mikroporowatych o niejednorodnej strukturze porów:
gdzie:
- p - ciśnienie adsorbatu
- a - adsorpcja (ilość zaadsorbowana)
- B2,i - tzw. parametr strukturalny związany z rozmiarem mikroporów typu "i"
- am,i - pojemność adsorpcyjna mikroporów typu "i"
- - adsorpcja względna wg izotermy Dubinina-Raduszkiewicza dla mikroporów typu "i"
- am = am,1 + am,2 - całkowita pojemność adsorpcyjna układu mikroporów
Równanie to można uważać za prekursora całkowego równania Stoeckliego.
Powyższe równanie dobrze się sprawdza, gdy na typowym logarytmicznym wykresie równania DR, t.j.
wyraźnie widać dwa obszary prostoliniowe oddzielone obszarem przejściowym. Jest to typowe odzwierciedlenie tzw. bimodalnego rozkładu mikroporów.