Jalisco

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

**Stan Jalisco**

Stolica	Guadalajara
Powierzchnia	80 386 km²
Liczba mieszkańców	6 752 113 (2005 r.)
Gęstość zaludnienia	83 mieszk./km²
Gubernator	Emilio González Márquez (2007-)
strona internetowa	http://www.jalisco.gob.mx
ISO 3166-2	MX-JAL
Położenie na mapie Meksyku

Jalisco – stan w środkowo-wschodnim Meksyku. Stolicą stanu jest Guadalajara. Jalisco sąsiaduje od północnego-zachodu ze stanem Nayarit, od północy z Zacatecas, Aguascalientes i San Luis Potosi, od wschodu z Guanajuato i z Colimą a od zachodu z Oceanem Spokojnym.

Jalisco dzieli się na 126 municypiów (hiszp. municpios).

[edytuj] Historia

Pierwsze stałe osiedla ludzkie na tym terenie są datowane na ponad 10 tys. lat. Ok. 300 r. n.e. na obszarze sąsiadującym z Pacyfikiem wytworzyły się pierwsze przejawy zaawansowanej cywilizacji i kultury. W chwili przybycia Hiszpanów w głębi lądu żyło kilkanaście różnych plemion indiańskich.

Pierwszym Hiszpanem, który przybył do tego regionu w 1522 r. był Alonso de Avalos. Natomiast teren ten został na trwale opanowany w 1536 r. przez konkwistadora Nuño de Guzmána. Jednakże ludy zamieszkujące te ziemie przez jeszcze długi okres stawiały opór najeźdźcom.

W 1531 r. założona zostaje Guadalajara, która wyrasta na główny ośrodek ekonomiczny. W 1593 i w 1601 r. wybuchają powstania indiańskie, które Hiszpanie stłumili dzięki krwawym represjom. W 1792 r. w Guadalarze powstaje pierwszy uniwersytet, miasto jest także kwitnącym ośrodkiem religijnym, funkcjonowało w nim wówczas ponad 50 kościołów. W 1793 r. w Guadalajarze działa pierwsza drukarnia.

W listopadzie 1810 r. Guadalajara pada po długim oblężeniu prze siły powstańcze walczące o niepodległość Meksyku. Przywódca powstańców – Miguel Hidalgo wydaje wówczas dekret o zniesieniu niewolnictwa na tym terenie. Po zamordowaniu Hidalaga wojskom kolonialnym udaje się wyprzeć powstańców z większości Jalisco oraz przejąć z powrotem Guadalajarę. Po pokonaniu Hiszpanów i uznaniu przez Hiszpanię suwerenności Meksyku w 1821 r. Jalisco dołączyło do federacji stanów meksykańskich (uzyskało status stanu w 1824 r.) i przyjęło konstytucję stanową w 1825 r. W połowie XIX w. Jalisco dotykają liczne epidemie a także walki o władzę pomiędzy stronnictwami liberałów i konserwatystów a później interwencja francuska. Jalisco początkowo popierało konserwatystów, którzy sprzymierzyli się z narzuconym przez Francuzów cesarzem Maksymilianem I. Ostatecznie zwyciężyli liberałowie z ramienia których Benito Juarez sprawował władze jako prezydent. W czasie dyktatorskich rządów Porfirio Diaza większa część elity stanu udzieliła mu poparcia. Po wybuchu rewolucji meksykańskiej w 1910 r. lokalne milicje pokonały lojalne wobec Diaza pokonały rebeliantów.

Później jednak do Guadalajary wkroczył Francisco Villa ze swoją Północną Dywizją. Wysunął on żądania parcelacji wielkich majątków ziemskich pomiędzy chłopów. W 1917 r. kiedy to uchwalono nową konstytucję dla Meksyku wydawało się, że sytuacja jest już opanowana. Jednak w samym Jalisco przez jeszcze długi czas dochodziło do niepokojów. W latach 20. miały tu miejsce zacięte walki tzw. cristero z oddziałami rządowymi. Jalisco w tym czasie stawało się jednym z najbardziej uprzemysłowionych stanów meksykańskich.

Władzę w Jalisco praktycznie od początku lat 30. sprawuje partia PRI. W latach 70. tak jak i wreszcie kraju działalność rozpoczęły liczne grupy partyzanckie, które powstały głównie na gruncie niesprawiedliwości społecznej. Pod koniec lat 90. monopolowi na władzę partii PRI zagroziła opozycyjna PAN.

[edytuj] Warunki geograficzne i klimatyczne

Przez Jalisco przebiegają liczne pasma górskie, łącznie z Sierra Madre Occidental. W skład tego ostatniego wchodzą mniejsze pasma górskie m.in.: Los Huicholes, Los Guajalotes i San Isidro a także góra El Gordo i wulkan Tequila. W południowej części stanu leżą wulkany: Nevado de Colima i Colima.

Znajdują się tu również rozległe doliny. Najważniejszą rzeką na tym obszarze jest Lerma-Santiago, która przepływa przez środkową część stanu. Inne ważniejsze rzeki to m.in.: San Juan de los Lagos i San Miguel. Znajduje się tu też największe jezioro w Meksyku – Chapala. Na wybrzeżu Pacyfiku znajdują się laguny: San Marcos, Cajititlán, Atotonilco, Zacoalco i Sayula.

W stolicy stanu – Guadalajarze w styczniu średnia temperatura wynosi 16°C, a w czerwcu 23°C. Najobfitsze deszcze spadają w okresie pomiędzy czerwcem i wrześniem. Średnia roczna opadów wynosi 134 cm. Puerto Vallarta leżące nad oceanem jest cieplejsze, średnia temperatur w styczniu wynosi tu 22°C a w czerwcu 28°C.

W skład fauny roślinnej wchodzą tu takie drzewa jak: mahoń, cedr, palisander, drzewa cytrusowe i bananowce oprócz tego występuje tu roślinność bagienna, można też spotkać orchidee. W chłodniejszych częściach stanu rosną sosny, dęby i jodły. Z rzadszych zwierząt, które występują na terenie stanu można wymienić: jaguary, wilki, orły i pardwy.

W celu ochrony zasobów naturalnych w Jalisco został utworzony "Rezerwat Biosfery Sierra de Manantlan". Znajdują się w nim głównie lasy wysokogórskie, łączna liczba porastających ten obszar gatunków roślin jest oceniana nawet na 2700.

[edytuj] Gospodarka

Jalisco jest trzecim stanem meksykańskim jeżeli chodzi o stopień rozwoju gospodarczego. Oprócz przemysłu ważnym źródłem utrzymania mieszkańców stanu pozostaje turystyka (szczególnie okolice Puerto Vallarta). Wyrabia się tu m.in. słynną tequilę. Na dużą skalę wprowadzi się wydobycie ropy naftowej na szelfie pacyficznym. Także rybołówstwo pozostaje ważnym zajęciem mieszkańcom Jalisco.

Znajduje się tu ponad 30 największych przedsiębiorstw meksykańskich. Wytwarza się tu 60% całego sprzętu komputerowego produkowanego w Meksyku. Wśród gałęzi przemysłu dużą rolę odgrywa przemysł spożywczy (głównie alkohole). Stan słynie również z pięknych wyrobów rękodzieła ludowego (np. hafty) a także z innych produktów tekstylnych. Na skalę przemysłową produkuje się tutaj wyroby pszczelarskie.

Jeżeli chodzi o rolnictwo to Jalisco jest jednym z wiodących producentów cukru. Istnieją tu też przemysłowe farmy mleczne i drobiarskie. Z ważniejszych roślin uprawia się tu m.in.: fasolę, paprykę, sorgo, cebulę i owies. Hoduje się też: świnie, kozy i bydło.

Z wydobywanych tutaj surowców mineralnych należy wymienić: srebro i złoto.