K1 Rokit
Z Wikipedii
| K1 Rokit | |
 |
|
| K1 Rokit | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Korea Południowa |
| Producent | Hyundai Precision & Ind Co Ltd |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Typ | czołg podstawowy III generacji |
| Załoga | 4 osoby |
| Historia | |
| Prototyp | 1983 |
| Lata produkcji | 1984 - ?? |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 12- cylindrowy, chłodzony cieczą silnik wysokoprężny MTU MB-871 Ka-501 |
| Moc | 1200 KM przy 2600 obr/min |
| Moc jedn. | 23,5 KM/t |
| Wymiary | |
| Długość maksymalna | 9,672 m (z armata do przodu) 7,477 m (kadłuba) |
| Szerokość | 3,597 m (z ekranami przeciwkumulacyjnymi) |
| Wysokość | 2,248 m (do stropu wieży) |
| Prześwit | 0,46 m |
| Masa | |
| Masa bojowa | 51 000 kg |
| Opancerzenie | |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 65 km/h |
| W terenie | 40 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Zasięg | 500 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Artyleryjskie | 1 x armata czołgowa M68 kalibru 105 mm (47 naboi) |
| Strzeleckie | 1 x km M60E2 kalibru 7,62 mm sprzężony z armatą 1 x km M60D kalibru 7,62 mm przeciwlotniczy (zapas amunicji 7,62 mm 8600 naboi) 1 x wkm K6 kalibru 12,7 mm przeciwlotniczy (2000 naboi) |
| Użytkownicy | |
| Korea Południowa | |
K1 Rokit - koreański czołg podstawowy III generacji.
W pierwszej połowie lat 80. XX wieku podstawowym czołgiem armii południowokoreańskiej był M48. Pomimo modernizacji nie stanowiły one równorzędnego przeciwnika dla północnokoreańskich czołgów T-62. Dlatego podjęto decyzję o wprowadzeniu do uzbrojenia nowego czołgu. Zdecydowano przy tym że będzie to konstrukcja oryginalna, a nie któryś już z istniejących typów czołgów. Ponieważ Republika Korei nie posiadała w tym czasie własnego przemysłu czołgowego o pomoc zwrócono się do rządu i firm amerykańskich. Po przeanalizowaniu otrzymanych ofert zdecydowano że nowy czołg zostanie opracowany przez firmę Chrysler Defence. Opracowując czołg dla Korei wykorzystała ona doświadczenia zdobyte w trakcie prac nad czołgiem M1 Abrams. Koreański czołg miał być od M1 mniejszy i lżejszy.
Pierwsze prototypy oznaczone jako XK1 Rokit powstały w 1983 roku. W roku następnym przeprowadzono ich testy i pod koniec 1984 roku rozpoczęto produkcję nowego czołgu w zakładach należących do firmy Hyundai Precision & Ind Co Ltd. Pierwsza partia licząca 210 czołgów została wyprodukowana w latach 1984 - 1987. Później zamówiono kolejną partie czołgów liczącą 325 czołgów która miała być wyprodukowana do 1992 roku..
Do 1988 roku nowy koreański czołg był konstrukcją tajną. W tym roku pojawiły pię pierwsze informacje o wprowadzeniu do uzbrojenia armii koreańskiej nowego czołgu. ponieważ jego oficjalne oznaczenie nie było znane określany był on jako Type 88.
W latach 90. dążąc do zwiększenia siły ognia czołgu K1 opracowano wersję K1A1 uzbrojoną w gładkolufową armatę M256 kalibru 120 mm.
[edytuj] Opis
K1 jest czołgiem podstawowym III generacji. Załogę czołgu tworzy dowódca, działonowy, ładowniczy i mechanik-kierowca. Kierowca zajmuje miejsce w kadłubie, reszta załogi w wieży.
Kadłub K1 jest wykonany ze spawanych płyt z pancerza warstwowego.
W przedniej części kadłuba znajdują się przedziały kierowania, środkowej przedział bojowy z wieżą, a w tylnej przedział napędowy.
W przedziale kierowania stanowiska ma mechanik-kierowca. Kierowca zajmuje miejsce w pojeździe przez właz w stropie kadłuba. Pokrywa włazu jest otwierana przez podniesienie, a następnie obrót w lewo. Stanowisko kierowcy znajduje się na lewo od osi pojazdu. Podczas jazdy obserwuje teren za pomocą trzech peryskopów. W nocy środkowy z nich wymieniany jest na noktowizor pasywny.
Wieża pancerna jest wykonana w podobnej technologii jak kadłub. Po jej prawej stronie znajduje się stanowisko działonowego (z przodu) i dowódcy, po lewej ładowniczego.
Dowódca dysponuje teren przy pomocy stabilizowanego w dwóch płaszczyznach przyrządu panoramicznego o powiększeniach 3 i 10x, oraz peryskopów umieszczonych w wieżyczce dowódcy.
Działonowy dysponuje dzienno-nocnym celownikiem o powiększeniach 3 i 10x. Tor nocny celownika oparty jest o termowizor. W wozach pierwszej wersji był to termowizor firmy Hughes, w drugiej zastosowano termowizory Texas Instruments. Zapasowym celownikiem jest optyczny celownik firmy Kollmorgen o powiększeniu 8x. Celownik dzienno-nocny współpracuje z systemem kierowania ogniem opartym na komputerze balistycznym produkowanym na licencji firmy Computer Devices of Canada.
Ładowniczy dysponuje pojedynczym peryskopem umocowanym przed jego włazem.
W wieży znajduje się zasadnicze uzbrojenie wozu: 105 mm armata czołgowa M68 (w wersji K1) lub 120 mm armata M256 kalibru 120 mm. Naprowadzanie i stabilizacja armnaty przy pomocy napędów elektrohydraulicznych. Z armatą sprzężony jest czkm M60E2. Dodatkowo na wieży mocowane są wielkokalibrtowy karabin maszynowy kalibru 12,7 i drugi karabin maszynowy kalibru 7,62 mm
Napęd K1 stanowi czterosuwowy, wysokoprężny, chłodzony cieczą silnik MTU MB-871. Moc silnika wynosi 1200 KM przy 2600 obr/min. Napęd od silnika do kół napędowych jest przenoszony przez układ Renk ZF LSG-3000 (cztery biegi do przodu, dwa wsteczne).
K1 posiada zawieszenie niezależne. Pierwsza i szósta para kół jest zawieszona na siłownikach elektrohydraulicznych, pozostałe na wałkach skrętnych. . Napęd z silnika jest przekazywany na znajdujące się w tylnej części pojazdu koła napędowe. Z przodu pojazdu znajdują się koła napinające. Koła jezdne są kołami podwójnymi.
[edytuj] Bibliografia
- Witkowski, Igor. Południowokoreański czołg średni "TYP-88". Nowa Technika Wojskowa. 1992, nr 4 (10), s. 1-3. ISSN 1230-1655.
- Witkowski, Igor. Czołgi '94. Warszawa : Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-03-3.
