Karabin Mannlicher M1895
Z Wikipedii
| Mannlicher M1895 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Austro-Węgry |
| Rodzaj | karabin powtarzalny |
| Historia | |
| Prototypy | 1895 |
| Produkcja seryjna | 1895-?? |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 8 mm |
| Nabój | 8 x 50 mm R |
| Magazynek | 5 nab. |
| Wymiary | |
| Długość | 1000-1284 mm (zależnie od wesji) |
| Długość lufy | 480-790 mm (zależnie od wersji) |
| Masa | |
| broni | 3,1-3,7 kg (zależnie od wersji) |
| Inne | |
Mannlicher M1895 - karabin powtarzalny skonstruowany przez Ferdinanda Mannlichera. W czasie I wojny światowej przepisowy karabin armii Austro-Węgier.
Spis treści |
[edytuj] Historia konstrukcji
Ferdinand Mannlicher pierwszy karabin skonstruował w 1880 roku ale jego pierwsze konstrukcje nie wzbudziły większego zainteresowania. Pomimo początkowych niepowodzeń konstruktor nie poddawał się i w następnych latach powstawały jego kolejne karabiny (M1881, M1882, M1884) różniące się głównie konstrukcją magazynka. Przełomem okazał się przyjęty do uzbrojenia karabin M1886. W następnych latach powstawały kolejne wersje tego karabinu M1888 i M1890 (kalibru 8 x 50 mm R). Wszystkie te karabiny były wyposażone w zamki dwutaktowe ryglowane ryglem wahliwym. Taka konstrukcja zamka powodowała że zamek był poddawany znacznym obciążeniom co skutkowało częstymi uszkodzeniami.
Dlatego jednocześnie z wprowadzeniem do uzbrojenia karabinu M1890 rozpoczęto produkcją karabinka M1890 wyposażonego w nowy zamek. W odróżnieniu od starej konstrukcji rygle były umieszczone w przedniej części zamka, a ryglowanie odbywało się przez obrót zamka. Nowa konstrukcja okazała się na tyle udana że w 1895 roku do uzbrojenia wprowadzono nowy karabin, karabinek i sztucer M1895. Bronie te miały zamek i magazynek identyczny jak karabinek M1890. Dodano drewnianą nakładkę lufy zabezpieczającą dłoń strzelca przed poparzeniem.
Karabiny M1895 stanowiły przepisowe uzbrojenia żołnierzy austro-węgierskich w czasie I wojny światowej. Po jej zakończeniu znalazły się na uzbrojeniu państw powstałych po rozpadzie Austro-Węgier. Karabin M1895 był także w okresie międzywojennym używany jako Mannlicher wz.1895 przez Wojsko Polskie
[edytuj] Wersje karabinu M1895
- Infanterie Gewehr M.95 - karabin piechoty
- Karabiner M.95 - karabinek kawaleryjski, bez bagnetu i koźlika.
- Stutze M.95 - dla obsług broni ciężkiej, jednostek górskich. Możliwość założenia bagnetu.
- M95/24 - używana w Jugosławii i Bułgarii wersja kalibru 7,92 x 57 mm Mauser. Posiadała krótszą lufę o długości 580 mm. Magazynek ładowany przy pomocy łódek
- M95/30 - karabiny strzelające nowym nabojem 8 x 56 mm R powstały przez przebudowę karabinów M.95.
[edytuj] Opis konstrukcji
Karabin M1895 był indywidualną bronią powtarzalną. Zamek dwutaktowy. Ryglowanie przez obrót tłoka zaporowego (dwa rygle). Obrót tłoka zaporowego wymuszały wycięte na nim bruzdy współpracujące z występami znajdującymi się wewnątrz trzonu zamkowego.Zasilanie ze stałego magazynka pudełkowego ładowanego niesymetrycznymi ładownikami pięcionabojowymi. Przyrządy celownicze składały się z trójkątnej muszki i celownika ramkowego (przy nastawie 300 używano stałej szczerbiny umieszczonej na dolnej krawędzi ramki, przy nastawach 600 - 2400 szczerbiny umieszczonej na suwaku, przy nastawie 2600 stałej szczerbiny na szczycie ramki). Broń była wyposażona w bagnet nożowy M1895 mocowany pod lufą przy pomocy rękojeści. Lufa z nakładką drewnianą.
[edytuj] Dane taktyczno-techniczne
| Wzór | Infanterie Gewehr M.95 | Karabiner M.95 | Stutze M.95 | M95/24 | M95/30 |
| Nabój | 8 x 50 mm R | 8 x 50 mm R | 8 x 50 mm R | 7,92 x 57 mm Mauser | 8 x 56 mm R |
| Długość karabinu bez bagnetu(mm) | 1284 | 1005 | 1005 | ? | 1000 |
| Długość karabinu z bagnetem(mm) | 1518 | - | ? | ? | ? |
| Długość lufy (mm) | 790 | 498 | ? | 560 | 480 |
| Masa karabinu niezaładowanego (kg) | 3,7 | 3,1 | ? | ? | 3,36 |
| Pojemność magazynka (szt) | 5 | 5 | 5 | ? | 5 |
| Prędkość początkowa pocisku (m/s) | 620 | 590 | ? | ? | ? |
[edytuj] Bibliografia
- Roman Matuszewski, Ireneusz J. Wojciechowski, Karabin Mannlicher wz. 1895, TBiU nr.109, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1986. ISBN 83-11-07321-X
