Karwasz
Z Wikipedii
Karwasz płytowy – jeden z elementów broni ochronnej stosowanej zarówno w średniowieczu i jeszcze wcześniej w Azji Centralnej. Karwasze służyły do ochrony całego przedramienia wojownika wraz z łokciem. Najczęściej składały się z dwóch odpowiednio ukształtowanych kawałków płytowych, przedniego i tylnego, łącznych za pomocą zawiasów i spinanych małymi sprzączkami na skórzanych paskach. Karwasze były również stosowane (i nadal są np. w Ruchu Rycerskim) przez łuczników jako ochrona przedramienia przed uderzeniami cięciwy.
Najstarsze znalezione egzemplarze, odkryte na cmentarzach królów w Korei, datuje się na V wiek. Jednak już w VIII w. znane były w Persji, gdzie istniał jeden z najbardziej znanych ośrodków produkcji uzbrojenia ochronnego. W Europie Środkowej i Wschodniej karwasze były raczej mało rozpowszechnione. Przypuszcza się, że trafiły tu w XIII w. za pośrednictwem Tatarów.
Sama nazwa karwasz wywodzi się z czasów nowożytnych, a jej genezy można doszukiwać się w języku tureckim. We wcześniejszych przekazach karwasze zwane były bazuband.
