Klasyfikacja Biblioteki Kongresu

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Wnętrze Biblioteki Kongresu

Klasyfikacja Biblioteki Kongresu (English Library of Congress Classification (LCC) ) jest to klasyfikacji zbiorów bibliotecznych, stworzona na potrzeby Biblioteki Kongresu Stanów Zjednoczonych, obecnie stosowana w bibliotekach na całym świecie, głównie naukowych i uniwersyteckich.

[edytuj] Historia

Jednym z pierwszych systemów porządkowania zbiorów Biblioteki Kongresu w Waszyngtonie był system zastosowany przez Thomasa Jeffersona w jego prywatnej bibliotece, przekazanej później Bibliotece Kongresu. System Jeffersona był oparty na pracach Bacona i d'Alemberta, składał się z 44 klas głównych zgrupowanych w 3 działy: Historia, Filozofia, Sztuka. System ten był w użyciu prawie do końca 19w. Prace nad nowym systemem, dostosowanym do wzrastających potrzeb Biblioteki rozpoczęli dwaj bibliotekarze: James C. M. Hanson i Charles Martel. W 1899 dołączył do nich Herbert Putnam. Prace nad nowa klasyfikacja trwały kilkadziesiąt lat. Kolejne części nowej klasyfikacji wychodziły drukiem w latach 1901-1969. System, przeznaczony początkowo tylko dla jednej biblioteki, szybko stał się popularny także w innych. Na początku lat 90. została powołana Rada ds. Współkatalogowania (English Cooperative Cataloging Council) dla bibliotek używających formatu MARC dla katalogów komputerowych, która rozstrzyga wszelkie wątpliwości dotyczące Klasyfikacji.

[edytuj] Struktura

Klasyfikacja LCC należy do systemów alfanumerycznych (zbudowana jest z ciągów liter i cyfr). Klasyfikacja Biblioteki Kongresu używa liter alfabetu łacińskiego i cyfr arabskich. Pierwsza litera oznacza dział główny, a kolejna poddział. Dodatkowa numeracja służy uściśleniu treści danej książki.

[edytuj] Działy główne

A Dzieła o treści ogólnej
B Filozofia, Teologia, Religia
C Nauki historyczne, Archeologia, Biografie
H Historia Europy, Azji, Afryki i Australii
E Historia Ameryki i Stanów Zjednoczonych
F Historia Kanady i Ameryki Łacińskiej
G Geografia, Archeologia, Etnologia, Folklor, Sport
H Nauki społeczne, Statystyka, Ekonomia, Przemysł, Handel, Socjologia
J Nauki polityczne
K Prawo
L Edukacja
M Muzyka
N Sztuka
P Literaturoznawstwo, Literatura, Teatr, Kino, Telewizja, Dziennikarstwo
Q Matematyka, Informatyka, Astronomia, Fizyka, Chemia, Geologia, Nauki biologiczne
R Medycyna
S Rolnictwo, Leśnictwo
T Technika
U Wojskowość
V Żegluga
Z Nauka o książce, Bibliotekoznawstwo

[edytuj] Przykłady poddziałów

W jaki sposób oznaczane są poddziały w LCC można prześledzić na przykładzie działu Sztuka:

N Sztuka
- NA Architektura
- NB Rzeźba
- NC Rysunek, ilustracje
- ND Malarstwo
- NE Grafika
- NK Sztuka użytkowa
- NX Sztuka (ogólnie)

[edytuj] Dodatkowe oznaczenia

Cyfry dodane do pierwszej litery/pierwszych liter klasyfikacji wskazują na dodatkowe informację np.: czas, miejsce, ujęcie tematu, formę:

HG Finanse i bankowość
- 237 w Średniowieczu
- 253 w 19w.
- po 1971 r.

PN nauka o literaturze
- 52 a edukacja
- 53 a sztuka

Kolejne litery i cyfry są przeznaczone dla konkretnego autora np.: dla Stephena Kinga jest to I483 a Danielle Steel T33828. Następna część symbolu to oznaczenie tytułu i czasami również daty wydania książki. Całość dla książek: To love again/ Danielle Steel i Lies/Al Franken wygląda zatem tak:

PS3569.T33828 T6 gdzie:

PS to Literatura piękna amerykańska
- 3569 autorzy z końca 20w., których nazwiska zaczynają się na literę "S"
  - T33828 numer przydzielony autorce Danielle Steel
    - T6 numer dla tytułu: To love again

E902.F74 2004