Kwezal herbowy

Z Wikipedii

Kwezal herbowy
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	trogony
Rodzina	trogony
Gatunek	kwezal herbowy
Nazwa systematyczna
Pharomachrus moccino
(De la Llave, 1832)

Kwezal herbowy (Quetzal) (Pharomachrus moccino), ptak zamieszkujący południowy Meksyk i kraje Ameryki Środkowej.
Odgrywał ważną rolę w mitologii prekolumbijskiej (Azteków i Majów). Był przez nich czczony jako symbol piękna i umiłowania wolności. Byli przekonani, że jeśli zostanie schwytany i zbyt długo będzie przebywać w niewoli, jego serce przestanie bić. Dlatego myśliwi łapali ptaki w sieci i po wyrwaniu najpiękniejszych piór wypuszczali je na wolność. Długie i jaskrawo zielone pióra kwezala służyły jako ozdoba władców i dostojników.

Kwezal widnieje na fladze i w godle Gwatemali.

Rzeczywiście nie udaje się rozmnożyć tego ptaka w niewoli, a więziony przez dłuższy czas ginie. Między innymi z tego względu kwezal jest obecnie gatunkiem zagrożonym wyginięciem.

Samiec kwezala herbowego jest powszechnie uważany za jednego z najpiękniejszych ptaków na świecie. Ma jaskrawe upierzenie - połyskujący zielony wierzch i karmazynowy spód ciała. Ma też niezwykle długie pióra pokrywowe ogona, sięgające daleko poza sterówki i tworzące imponujący tren, oraz krótkie stojące pióra na wierzchu głowy. Przedstawiciele obu płci są krępymi ptakami o dużych głowach. Kwezal często długi czas przesiaduje bez ruchu, dlatego też trudno go dostrzec. Przelatuje między drzewami, poszukując owadów i owoców. Wysiadywaniem jaj zajmują się oba ptaki, przy czym długi tren samca zagina mu się nad głową i wystaje z dziupli.

Zobacz też: Quetzalcoatl.