Młyniec Drugi
Z Wikipedii
| Młyniec Drugi | |
| Województwo | kujawsko-pomorskie |
| Powiat | toruński |
| Gmina | Lubicz |
| Strefa numeracyjna (do 2005) |
56 |
| Tablice rejestracyjne | CTR |
Młyniec Drugi – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie toruńskim, w gminie Lubicz.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.
Od XVI wieku wieś należała do toruńskich benedyktynek. W 1611, za rządów ksieni Magdaleny Mortęskiej wzniesiono tu kaplicę. Jeszcze w 1. połowie XVII wieku wieś została zakupiona przez jezuitów, którzy w 1750 roku wznieśli zachowany do dzisiaj drewniany kościół.
Świątynia jest wzniesiona na malowniczym, wysokim brzegu rzeki Drwęcy, w konstrukcji zrębowej, z wieżą. Prezbiterium zamknięto ścianą prostą, a nad zakrystią wznosi się pięterko z dawną lożą (kościół od 1773 do 1950 funkcjonował jako prywatna kaplica). Wyjątkowy na tych ziemiach jest zachowany jednolity rokokowy wystrój wnętrza o sarmackim charakterze pochodzący z czasów budowy kościoła. Należą do niego między innymi:
- rokokowy ołtarz główny z około 1750 roku, z rzeźbami św. św. Franciszka Ksawerego i Ildefonsa, z obrazem Św. Ignacego Loyoli i zasuwą ze św. Ignacym zwyciężającym szatana
- ołtarze boczne, w tym jeden z rzeźbami Indian (nawiązanie do działalności misyjnej św. Franciszka Ksawerego).
- prospekt organowy z parapetem, zdobiony dekoracją snycerską i malarską
- ambona z malowanym zapleckiem
- dwa malowane epitafia jezuitów toruńskich z 2. połowy XVIII wieku
Prace malarskie, w tym polichromie ścian wykonał w 1763 lokalny malarz Krzysztof Chamski.
