Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia
Z Wikipedii
Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia (słow. Vyšné Mengusovské sedlo) 2330 m n.p.m., znajduje się pomiędzy dwoma Mięguszowieckimi Szczytami: Wielkim (Veľký Mengusovský štít) 2438 m n.p.m. i Pośrednim (Prostredný Mengusovský štít) 2393 m n.p.m.
Ta wąska i głęboka przełęcz w głównej grani tatrzańskiej nie była używana jako połączenie leżących poniżej dolin: Rybiego Potoku i Hińczowej (Hincova kotlina), (w tym celu wykorzystywano pobliską Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem).
Na przełęcz nie poprowadzono szlaku turystycznego. Pierwsze odnotowane wejścia:
- latem - Ignacy Król, Ludwik Pręgowski 4 sierpnia 1904;
- zimą – Jerzy Mickiewicz, Ryszard Schramm 2 kwietnia 1949
