Model Blacka-Scholesa
Z Wikipedii
Aby zapobiec konfliktom edycji inni użytkownicy proszeni są o niedokonywanie w nim zmian do czasu usunięcia tego komunikatu lub skontaktowanie się z wikipedystą Luka.stuka.
Model Blacka–Scholesa to matematyczny model rynku opisujący zachowanie cen instrumentów finansowych w czasie. Wyceniając opcje europejskie na rynku Blacka-Scholesa otrzymuje się sławny wzór Blacka-Scholesa. Praca zawierająca ten wzór została opublikowana w 1973 roku. Opiera się ona o wcześniejsze badania Paula Samuelsona i Roberta C. Mertona.
Model rynku Blacka-Scholesa jest często wykorzystywany do wyceny z powodu swej prostoty. Z matematycznego punktu widzenia model ten jest bardzo prymitywny. Obecnie dużym zainteresowaniem cieszą się modele rynków oparte o bardziej skomplikowane procesy (np. proces Levy'ego).
Spis treści |
[edytuj] Model
[edytuj] Ogólny model Blacka-Scholesa
Model Blacka-Scholesa to model rynku złożonego z jednego instrumentu bezryzykownego (rachunku bankowego), którego cenę oznaczamy Bt oraz d instrumentów ryzykownych (akcji) o cenach , i=1, ..., d.
Walor bezryzykowny jest opisany stochastycznym równaniem:
dBt = r(t)Btdt, przy czym B0 = 1.
Cena akcji spełnia równanie:
, , i = 1, ..., d.
W równaniach tych Wt jest standardowym ruchem Browna: , który wyznacza naturalną filtrację w przestrzeni probabilistycznej (Ω,F,P).
Zakładamy, że mamy deterministyczny proces stopy procentowej r(t). Proces dryfu μ(t), dyfuzji σ(t) oraz r(t) są progresywnie mierzalne i spełniają warunek regularności: .
[edytuj] Standardowy model Blacka-Scholesa
Szczególnym przypadkiem modelu jest standardowy model Blacka-Scholesa. Zakłada on, że:
- n = d,
- współczynniki modelu są całkowalne,
- macierz σ jest nieosobliwa,
- istnieje proces zwany rynkową ceną ryzyka.
Rynek taki jest zupełny i wolny od arbitrażu.
[edytuj] Klasyczny model Blacka-Scholesa
Klasyczny model Blacka-Scholesa, składa się z jednego instrumentu ryzykownego St opisanego równaniem:
, przy czym S0 > 0,
gdzie μ jest liczbą rzeczywistą, σ,r są dodatnimi liczbami rzeczywistymi.
Rynek ten jako szczególny przypadek standardowego modelu Blacka-Scholesa też jest zupełny i wolny od arbitrażu.
[edytuj] Wycena opcji europejskiej
Dla tego prostego przypadku, klasyczny model Blacka-Scholesa, pokażemy jak wycenia się opcję europejską.
Niech Vt cena w momencie t instrumentu pochodnego z funkcją wypłaty jest dana równaniem:
, gdzie .
Ponadto, jeśli funkcja wypłaty zależy tylko do ceny waloru podstawowego w czasie T, np. jeśli , to możemy powyższy wzór zapisać w postaci (upraszczamy t = 0):
Jeżeli funkcja G(ST) wystarczająco gładką funkcją, to cena jest także dana przez G(ST), gdzie F jest rozwiązaniem cząstkowego równania różniczkowego:
,
F(T,s) = G(s).