Nef
Z Wikipedii
Nef (od łacińskiego navis - statek) - najwcześniejszy typ statku towarowego, stosowany w XII-XIII wieku Europie Zachodniej.
Nef posiadał ciężki kadłub o podniesionym dziobie i rufie, z poszyciem na zakładkę, z wysoko sterczącymi zakończeniami dziobnicy i tylnicy. Miał jeden maszt z dużym żaglem rejowym, a ster wiosłowy umieszczony był po prawej burcie. Początkowo podczas wypraw wojennych ustawiano na dziobie i na rufie (a czasem na maszcie) zbudowane na słupkach kasztele z blankami do ochrony łuczników. Z czasem zaczęły się one pojawiać tam na stałe. Nefy używano we flotach francuskiej, angielskiej i hiszpańskiej.
Nef posiadał konstrukcję wzorowaną na knarach lub na statku normandzkim. Nef był jednak większy niż knara, gdyż stosunek jego długości do szerokości wynosił 1:3.
