Neomycyna

Z Wikipedii

Neomycyna (ATC: S 01 AA 03, D 06 AX 04, J 01 GB 05) – antybiotyk naturalny zaliczany do grupy antybiotyków aminoglikozydowych produkowany przez Streptomyces fradiae. Głównie stosowany zewnętrznie, rzadko w postaci doustnej. Nie wchłania się z przewodu pokarmowego, a nie jest stosowany parenteralnie ze względu na toksyczność.

Działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo na bakterie Gram-ujemne oraz niektóre Gram-dodatnie.

Spektrum działania:

• gronkowce (z wyjątkiem szczepów opornych na meticylinę)
• pałeczki Enterobacteriaceae (zwłaszcza Klebsiella spp., Enterobacter spp., Proteus indolo-dodatni), Escherichia coli, Klebsiella, Haemophilus influenzae, Shigella, Pseudomonas.
• prątki np. Mycobacterium tuberculosis (odporne na streptomycynę).

Nie działa na Pseudomonas aeruginosa i Streptococcus spp.

[edytuj] Historia

Neomycynę odkrył w 1949 roku mikrobiolog Selman Waksman i jego student Hubert Lechevalier.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z farmakologią. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Streptomyces fradiae