OF-40

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

OF-40
Dane podstawowe
Państwo	Włochy
Producent	OTO Melara (wieża i uzbrojenie) FIAT (podwozie)
Trakcja	gąsienicowa
Typ	czołg podstawowy
Załoga	4
Historia
Prototyp	1980
Wyprodukowano	36
Dane techniczne
Silnik	silnik 10-cylindrowy MTU 90º
Moc	830 KM przy 2200 obr./min.
Transmisja	mechaniczna
Wymiary
Długość maksymalna	9,222 m
Długość kadłuba	6,893 m
Szerokość	3,51 m
Wysokość	2,45 m
Prześwit	0,44 m
Masa
Masa własna	43 100 kg
Masa bojowa	45 500 kg
Pojemność zbiorników paliwa	1000 l
Opancerzenie
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	60 km/h
Na biegu wstecznym	25 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Brody bez przygotowania	1,2 m
Brody z przygotowaniem	2,25 m 4,0 m (z rurą)
Rowy	3 m
Ściany pionowe	1,1 m
Zasięg	600 kg (po drogach) km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Artyleryjskie	1 armata kal 105 mm
Strzeleckie	1 karabin maszynowy kal. 7,62 mm (sprzężony z armatą) 1 karabin maszynowy kal. 12,7 mm (na wieży)
Wyposażenie dodatkowe
wyrzutnia granatów dymnych
Użytkownicy
Zjednoczone Emiraty Arabskie

OF-40 — współczesny włoski czołg podstawowy

[edytuj] Historia

Pracę nad nowym czołgiem, który miał zastąpić używany w armii włoskiej niemiecki czołg Leopard 1A1 rozpoczęto w 1977 roku. Pracę prowadziły dwie firmy OTO Melara i FIAT. Pierwsza z nich zajmowała się opracowaniem wieży a druga podwozia. Projekt ten oznaczono jako OF-40 (skrót: O – od nazwy firmy OTO Melara, F – nazwy FIAT, 40 – od projektowanej masy czołgu). Prototyp zbudowano w 1980 roku.

W 1983 roku po próbach ostatecznie opracowano czołg oznaczony jako OF-40 Mk 2 i wdrożono go do produkcji seryjnej. Nie spotkał się on jednak z zainteresowaniem armii włoskiej.

W związku z tym czołg OF-2 przeznaczono na eksport. Zainteresowało się nim armia Zjednoczonych Emiratów Arabskich, która ostatecznie zamówiła 36 czołgów tego typu. Po ich wyprodukowaniu 36 czołgów tego typu ostatecznie zrezygnowano z ich produkcji.