Padmasambhava
Z Wikipedii
Padmasambhava (dosł. "zrodzony z lotosu"), Guru Rinpocze (ok. 730-810) - afgański jogin, który w VIII wieku przeniósł pełen przekaz buddyzmu do Tybetu i Bhutanu, a zwłaszcza nauki Buddyzmu Diamentowej Drogi. Jest założycielem szkoły Ningma buddyzmu tybetańskiego.
Do Tybetu udał się na zaproszenie Trisong Detsena (742-797), 38-go króla Tybetu, który wkrótce potem stał się jego najbliższym uczniem. Jednym z głównych spadkobierców jego nauk była również kobieta - Yeshe Tsogyal. W Tybecie założył klasztor Samye i zainicjował pierwszą grupę praktykujących Diamentową Drogę.
W Bhutanie Padmasambhava związany jest m.in. ze sławnym Taktshang - "Tygrysim Gniazdem", klasztorem zbudowanym na stromym zboczu skały ok. 500 m ponad ziemią w dolinie Paro.
Padmasambhava ukrył wiele "duchowych skarbów" - tzw. term, czyli zaawansowanych nauk, które w odpowiednich czasach i okolicznościach odnajdywane są przez tertonów - joginów zdolnych pojąć ich głębię. Pozwoliło to na odrodzenie najgłębszych nauk buddyjskich, po okresie prześladowań buddyzmu, jaki miał miejsce za panowania 41-go króla Tybetu - Langdharmy.
Termy nie tylko stanowią esencję przekazu szkoły Ningma, ale wiele z nich zostało również włączonych do kanonu dwóch innych szkół buddyzmu tybetańskiego - Kagyu i Sakja.
